لباس زیبا

امام حسن مجتبی (ع) برای اقامه‌ی نماز بهترین لباس‌هایش را می‌پوشید.
از ایشان پرسیدند: چرا؟!
فرمود: خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد و در قرآنش فرمود:
«زینت‌های خود را به هنگام نماز با خود بردارید ». (وسایل الشیعه، ج 4، ص 455)

به راستی چرا ما در مواجهه با خدا آنگونه که شایسته است ادب حضور رعایت نمی‌کنیم آیا نه این است که حرمت خدا را نشناخته که نگه نمی‌داریم و اصلا از نظر زمانی چه مقدار طول می‌کشد که ما خود را برای حضور در محضر دوست آماده نماییم.

در خاطرات حضرت امام خمینی (رحمه الله) می‌خوانیم:
عمل جراحی امام (ره) به خوبی تمام شد. امام بلافاصله پس از به هوش آمدن با وجود ضعف شدید، وقت نماز را سؤال کرد. بعد هم اشاره کرد یکی از آقایان عمامه‌اش را بست، محاسنش را شانه زد و [از عطر هم استفاده کرد]. من مانده بودم که این آقا، چقدر عاشق خداست که در این حال هم، ادب را در محضر خدا فراموش نمی‌کند. (زیر باران، نکته 112)

و اما چند نمونه از آداب نماز:
- عطر زدن.
- مسواک زدن.
- لباس زیبا و تمییز پوشیدن.
- روی سجاده، نماز خواندن.
- در حال قیام، به محل سجده نگاه کردن، و در رکوع، بین دو پا را دیدن.
- با حالت خضوع و خشوع به نماز ایستادن.

خدایا توفیق عنایت کن آنگونه که تو می‌خواهی و دوست می‌داری به خدمت تو کمر بندیم.

دسته ها: آداب و احکام نماز , اهمیت نماز ,