جرأت داشته باش!<br />
<br />
بسیاری که از انجام کارهای خیر محرومند بخاطر ضعف اراده و نبود جرأت است. انسان باید بداند که اگر در دست او طلاست ولی همه مردم گفتند سفال است و اگر در دست او سفال است و همه گفتند طلاست! چون خود به باور رسیده، در خود هيچ تزلزلی راه ندهد همانگونه که به پيامبران نسبت مجنون، ساحر، کاهن، شاعر و کذاب می‌دادند و به یاران آنان توهين مي‌كردند و به کلام آنها افسانه و افترا می گفتند ولی در آنان هیچگونه تزلزلی پیدا نمی شد.<br />
در حدیث می خوانیم مؤمن مثل کوه است با این تفاوت که کوه ممکن است ریزش کند ولی در مومن هرگز ریزش نیست) الكافي، ج‏2، ص: 241.(.<br />
جمعی از مشرکان مکه نزد ابوطالب ع آمدند و گفتند: پسر برادر تو از نبوت سخن می گوید، ما حاضریم سرمایه و تمام امکانات را در اختیارش بگذاریم که دست از حرفش بردارد ولی پاسخ وي این بود که اگر خورشید را در دست راست و ماه را در دست چپم بگذارید، از هدفم دست بر نمی دارم) بحار الأنوار ،ج‏9، ص: 143.( و یارانی داشت که انواع شکنجه ها، تحقیرها، تبعیدها، هجرت ها در آنان اثری نداشت.<br />
قرآن درباره قدرت ایمانی و اعتماد به مکتب برخي یاران پیامبر چنین می فرماید: «هر چه به آنان گفته می شد دشمنان شما علیه شما بسیج شده اند، از آنان بترسید! به جای ترس بر ایمانشان افزوده می شد؛ «الَّذِينَ قالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُم ْفَاخْشَوْهُمْ فَزادَهُمْ إِيماناً» آل عمران/ 173.<br />
آری! عوامل تبليغاتى دشمن و برخى از مردمان ساده انديش و ترسو، به رزمندگان و مجاهدان، ترس را تلقین و به اصطلاح نصیحت مى‏كنند كه دشمن قوى است و كسى نمى‏تواند حريف آنان بشود، پس بهتر است درگير جنگ نشويد. امّا مسلمانان واقعى، بدون هيچ ترس و هراسى، با آرامش خاطر و با توكّل به خداوند، به آنان پاسخ مى‏گويند.<br />
ما باید به جای اینکه در تربیت فرزند، به نوجوان خود القا کنیم که بچه نباید حرف بزند، از لقمان حکیم یاد بگیریم که به فرزندش می گفت: «يا بُنَيَّ أَقِمِ الصَّلاةَ وَ أْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَ انْه َعَنِ الْمُنْكَرِ وَ اصْبِرْ عَلى‏ ما أَصابَكَ إِنَّ ذلِك َمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ» لقمان/ 17.؛<br />
فرزندم! نماز را برپادار و امر به معروف و نهى از منكر كن و بر آنچه از سختى‏ها به تو مى‏رسد مقاومت كن كه اين (صبر) از امور واجب و مهم است.»<br />
از این آیه چنين استفاده می شود که:<br />
باید رابطه والدین با فرزند هم عاطفی باشد «یا بنی»،<br />
و هم فرزند را آن گونه تربیت کنیم که معروف و منکر را به خوبی بشناسد،<br />
و هم انگیزه و تحرک برای سفارش به خوبی ها و نهی از بدی ها را در او زنده کنیم،<br />
و هم به فرزند گوشزد کنیم که نظارت، دخالت و امر و نهی از كارهايي است که به اراده، جرأت و جزم نیاز دارد.<br />
والدین و مربیان باید به نسل نو اجازه نظر دادن بدهند همان‌گونه که در قرآن می خوانیم: حضرت ابراهیم که حدود صد سال داشت، از فرزند سیزده ساله اش نظر خواست و پرسید: «إِنِّي أَرى ‏فِي الْمَنام ِأَنِّي أَذْبَحُك َفَانْظُرْ ماذا تَرى»( صافات/ 102.)‏؛ پدرگفت: اى فرزندم! همانا درخواب (چنين) مى‏بينم كه تو را ذبح مى‏كنم پس بنگر كه چه مى‏بينى و نظرت چيست؟»<br />
در تاریخ کربلا می خوانیم: امام حسین علیه السلام از فرزند برادرش حضرت قاسم که حدود سیزده سال داشت، نظر خواست و پرسید: شهادت در نزد تو چگونه است؟ او پاسخ گفت: از عسل شیرین تر !<br />
رشد سیاسی این نوجوان تا جایی است که می گوید: اگر حاکم بر من طاغوت ها و افراد رذل باشند، شهادت از زندگی زير فرمان آنها شیرین تر است.<br />
اکنون که این سطرها را می نویسم شب نیمه رمضان نود سه و در جوار مرقد مطهر حضرت رضا علیه السلام هستم، بسیار به جاست که خاطره ای از آن حضرت بگویم.جرأت داشته باش!

بسیاری که از انجام کارهای خیر محرومند بخاطر ضعف اراده و نبود جرأت است. انسان باید بداند که اگر در دست او طلاست ولی همه مردم گفتند سفال است و اگر در دست او سفال است و همه گفتند طلاست! چون خود به باور رسیده، در خود هيچ تزلزلی راه ندهد همانگونه که به پيامبران نسبت مجنون، ساحر، کاهن، شاعر و کذاب می‌دادند و به یاران آنان توهين مي‌كردند و به کلام آنها افسانه و افترا می گفتند ولی در آنان هیچگونه تزلزلی پیدا نمی شد.
در حدیث می خوانیم مؤمن مثل کوه است با این تفاوت که کوه ممکن است ریزش کند ولی در مومن هرگز ریزش نیست) الكافي، ج‏2، ص: 241.(.
جمعی از مشرکان مکه نزد ابوطالب ع آمدند و گفتند: پسر برادر تو از نبوت سخن می گوید، ما حاضریم سرمایه و تمام امکانات را در اختیارش بگذاریم که دست از حرفش بردارد ولی پاسخ وي این بود که اگر خورشید را در دست راست و ماه را در دست چپم بگذارید، از هدفم دست بر نمی دارم) بحار الأنوار ،ج‏9، ص: 143.( و یارانی داشت که انواع شکنجه ها، تحقیرها، تبعیدها، هجرت ها در آنان اثری نداشت.
قرآن درباره قدرت ایمانی و اعتماد به مکتب برخي یاران پیامبر چنین می فرماید: «هر چه به آنان گفته می شد دشمنان شما علیه شما بسیج شده اند، از آنان بترسید! به جای ترس بر ایمانشان افزوده می شد؛ «الَّذِينَ قالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُم ْفَاخْشَوْهُمْ فَزادَهُمْ إِيماناً» آل عمران/ 173.
آری! عوامل تبليغاتى دشمن و برخى از مردمان ساده انديش و ترسو، به رزمندگان و مجاهدان، ترس را تلقین و به اصطلاح نصیحت مى‏كنند كه دشمن قوى است و كسى نمى‏تواند حريف آنان بشود، پس بهتر است درگير جنگ نشويد. امّا مسلمانان واقعى، بدون هيچ ترس و هراسى، با آرامش خاطر و با توكّل به خداوند، به آنان پاسخ مى‏گويند.
ما باید به جای اینکه در تربیت فرزند، به نوجوان خود القا کنیم که بچه نباید حرف بزند، از لقمان حکیم یاد بگیریم که به فرزندش می گفت: «يا بُنَيَّ أَقِمِ الصَّلاةَ وَ أْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَ انْه َعَنِ الْمُنْكَرِ وَ اصْبِرْ عَلى‏ ما أَصابَكَ إِنَّ ذلِك َمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ» لقمان/ 17.؛
فرزندم! نماز را برپادار و امر به معروف و نهى از منكر كن و بر آنچه از سختى‏ها به تو مى‏رسد مقاومت كن كه اين (صبر) از امور واجب و مهم است.»
از این آیه چنين استفاده می شود که:
باید رابطه والدین با فرزند هم عاطفی باشد «یا بنی»،
و هم فرزند را آن گونه تربیت کنیم که معروف و منکر را به خوبی بشناسد،
و هم انگیزه و تحرک برای سفارش به خوبی ها و نهی از بدی ها را در او زنده کنیم،
و هم به فرزند گوشزد کنیم که نظارت، دخالت و امر و نهی از كارهايي است که به اراده، جرأت و جزم نیاز دارد.
والدین و مربیان باید به نسل نو اجازه نظر دادن بدهند همان‌گونه که در قرآن می خوانیم: حضرت ابراهیم که حدود صد سال داشت، از فرزند سیزده ساله اش نظر خواست و پرسید: «إِنِّي أَرى ‏فِي الْمَنام ِأَنِّي أَذْبَحُك َفَانْظُرْ ماذا تَرى»( صافات/ 102.)‏؛ پدرگفت: اى فرزندم! همانا درخواب (چنين) مى‏بينم كه تو را ذبح مى‏كنم پس بنگر كه چه مى‏بينى و نظرت چيست؟»
در تاریخ کربلا می خوانیم: امام حسین علیه السلام از فرزند برادرش حضرت قاسم که حدود سیزده سال داشت، نظر خواست و پرسید: شهادت در نزد تو چگونه است؟ او پاسخ گفت: از عسل شیرین تر !
رشد سیاسی این نوجوان تا جایی است که می گوید: اگر حاکم بر من طاغوت ها و افراد رذل باشند، شهادت از زندگی زير فرمان آنها شیرین تر است.
اکنون که این سطرها را می نویسم شب نیمه رمضان نود سه و در جوار مرقد مطهر حضرت رضا علیه السلام هستم، بسیار به جاست که خاطره ای از آن حضرت بگویم.
دسته ها: دعوت به نماز ,

مطالبِ استاد محسن قرائتینوشته . لینک . به قلم مطالبِ استاد محسن قرائتی در 17 خرداد 1396 ساعت 16:37

x
ورود به سیستم
ورودثبت نام