همان کسانی که نماز را برپا می‌دارند، و زکات را ادا می‌کنند، و آنان به آخرت یقین دارند. آیه سوم از سوره ی مبارکه نمل ، و اما پیام های این آیه
۱ - اقامه نماز، پرداخت زکات و یقین به آخرت از نشانه هاى مؤمنان راستین (هدًى و بشرى للمؤمنین . الذین یقیمون الصلوة... و هم بالأخرة هم یوقنون) «الذین» در برداشت یاد شده، وصف احترازى است; یعنى، آیات قرآن براى آن دسته از مؤمنان، هدایتگر و بشارت بخش است که پایبند به اقامه نماز و پرداخت زکات باشند و به جهان آخرت نیز باور قطعى داشته باشند.
۲ - پایبندى به نماز و زکات و باور به آخرت، شرط بهرهورى از هدایت و بشارت قرآن (هدًى و بشرى للمؤمنین . الذین یقیمون الصلوة... و هم بالأخرة هم یوقنون) فعل هاى «یقیمون» و «یؤتون» مضارع و مفید استمرار است; یعنى، «هدًى و بشرى للذین یستمرون على اقامة الصلاة و إیتاء الزکاة».
۳ - مؤمنان واقعى، پایبند به تکالیف فردى و اجتماعى و داراى بینشى ژرف در عقاید دینى(الذین یقیمون الصلوة و یؤتون الزکوة و هم بالأخرة هم یوقنون) «نماز» برقرار ساختن پیوند عبودیت و بندگى با خدا و «زکات» ایجاد ارتباط با مردم پیرامون خود و دستگیرى از نیازمندان جامعه است. بنابراین آوردن «پرداخت زکات» پس از «اقامه صلاة» بیانگر این حقیقت است که مؤمنان واقعى تنها به فکر خود نیستند; بلکه با مردم جامعه خود نیز ارتباطى مسؤولانه دارند. گفتنى است که «یقین به آخرت» - که عبارت از اعتقاد قطعى است - بیانگر آن است که مؤمنان واقعى در مسائل اعتقادى داراى بینشى عمیق و تردیدناپذیراند.
۴ - اقامه نماز و پرداخت زکات، داراى پیوندى عمیق با یقین به آخرت (الذین یقیمون الصلوة و یؤتون الزکوة و هم بالأخرة هم یوقنون) جمله «و هم بالأخرة...» حال معلله است; یعنى، یقین داشتن آنان به آخرت و کیفر و پاداش الهى، آنها را پایبند به اقامه نماز و پرداخت زکات مى کند.
۵ - اهمیت اقامه نماز و پرداخت زکات در مجموعه تکالیف دینى (الذین یقیمون الصلوة و یؤتون الزکوة) از آن جا که تکالیف دینى، منحصر در نماز و زکات نیست، بسنده کردن به آن دو بیانگر اهمیت بسیار آنها در میان تکالیف دینى مى باشد.
۶ - اعتقاد به قیامت و محاسبه اعمال، داراى نقشى بنیادین در مجموعه باورهاى دینى (و هم بالأخرة هم یوقنون)
۷ - رابطه با خدا، اساس خدمات اجتماعى مؤمنان (الذین یقیمون الصلوة و یؤتون الزکوة)تقدم نماز (رابطه فرد با خدا) بر زکات مى تواند ناظر به مطلب یاد شده باشد.
۱ - اقامه نماز، پرداخت زکات و یقین به آخرت از نشانه هاى مؤمنان راستین (هدًى و بشرى للمؤمنین . الذین یقیمون الصلوة... و هم بالأخرة هم یوقنون) «الذین» در برداشت یاد شده، وصف احترازى است; یعنى، آیات قرآن براى آن دسته از مؤمنان، هدایتگر و بشارت بخش است که پایبند به اقامه نماز و پرداخت زکات باشند و به جهان آخرت نیز باور قطعى داشته باشند.
۲ - پایبندى به نماز و زکات و باور به آخرت، شرط بهرهورى از هدایت و بشارت قرآن (هدًى و بشرى للمؤمنین . الذین یقیمون الصلوة... و هم بالأخرة هم یوقنون) فعل هاى «یقیمون» و «یؤتون» مضارع و مفید استمرار است; یعنى، «هدًى و بشرى للذین یستمرون على اقامة الصلاة و إیتاء الزکاة».
۳ - مؤمنان واقعى، پایبند به تکالیف فردى و اجتماعى و داراى بینشى ژرف در عقاید دینى(الذین یقیمون الصلوة و یؤتون الزکوة و هم بالأخرة هم یوقنون) «نماز» برقرار ساختن پیوند عبودیت و بندگى با خدا و «زکات» ایجاد ارتباط با مردم پیرامون خود و دستگیرى از نیازمندان جامعه است. بنابراین آوردن «پرداخت زکات» پس از «اقامه صلاة» بیانگر این حقیقت است که مؤمنان واقعى تنها به فکر خود نیستند; بلکه با مردم جامعه خود نیز ارتباطى مسؤولانه دارند. گفتنى است که «یقین به آخرت» - که عبارت از اعتقاد قطعى است - بیانگر آن است که مؤمنان واقعى در مسائل اعتقادى داراى بینشى عمیق و تردیدناپذیراند.
۴ - اقامه نماز و پرداخت زکات، داراى پیوندى عمیق با یقین به آخرت (الذین یقیمون الصلوة و یؤتون الزکوة و هم بالأخرة هم یوقنون) جمله «و هم بالأخرة...» حال معلله است; یعنى، یقین داشتن آنان به آخرت و کیفر و پاداش الهى، آنها را پایبند به اقامه نماز و پرداخت زکات مى کند.
۵ - اهمیت اقامه نماز و پرداخت زکات در مجموعه تکالیف دینى (الذین یقیمون الصلوة و یؤتون الزکوة) از آن جا که تکالیف دینى، منحصر در نماز و زکات نیست، بسنده کردن به آن دو بیانگر اهمیت بسیار آنها در میان تکالیف دینى مى باشد.
۶ - اعتقاد به قیامت و محاسبه اعمال، داراى نقشى بنیادین در مجموعه باورهاى دینى (و هم بالأخرة هم یوقنون)
۷ - رابطه با خدا، اساس خدمات اجتماعى مؤمنان (الذین یقیمون الصلوة و یؤتون الزکوة)تقدم نماز (رابطه فرد با خدا) بر زکات مى تواند ناظر به مطلب یاد شده باشد.
