در آیات نوزدهم تا بیست و دوم سوره مبارکه ی معارج در مورد انسان و برخی از صفات رذیله ی او صحبت می کند و در نهایت می فرماید الا المصلین مگر نمازگزاران ،، حال می خواهیم با پیام های این آیه ی کوتاه آشنا شویم

۱ - نمازگزاران، مصون از خصلت حرص و آزمندى (إنّ الإنسن خلق هلوعًا ... إلاّ المصلّین)

۲ - نمازگزاران، مبرّا از ناشکیبایى در برابر شرور و بدى ها (إذا مسّه الشرّ جزوعًا ... إلاّ المصلّین)

۳ - نمازگزاران، منزّه از بخلورزى و امساک از رساندن خیر و خوبى به دیگران (و إذا مسّه الخیر منوعًا . إلاّ المصلّین)

۴ - نماز و یاد خدا، تعدیل کننده غرایز و مانع خُلق و خوى ناپسند است. (إنّ الإنسن خلق هلوعًا ... إلاّ المصلّین)

۵ - نماز، مهم ترین صفت مسلمانى و اساسى ترین رکن دین دارى است. (إلاّ المصلّین) از ذکر نماز در آغاز و تقدیم آن بر سایر مسائل و احکام دینى، مطلب یاد شده به دست مى آید.

۶ - تأثیر نماز در جلوگیرى از خصلت حرص و آزمندى، بیش از هر فریضه دیگر است. (إنّ الإنسن خلق هلوعًا ... إلاّ المصلّین) مطلب یاد شده، از ذکر نماز در آغاز و تقدیم آن بر فریضه انفاق، پاک دامنى، امانت دارى و... به دست مى آید

دسته ها: چرایی و فلسفه نماز , اهمیت نماز , بی توجهی به نماز ,