موضوع نماز موجب نجات از آتشامام صادق : درروز قیامت پیرمردی را می آورند درحالیکه درنامه عملش جز بدی چیزی دیده نمی شود وتوقف او در محشر طولانی میشود انگاه آن پیرمرد می گوید : خداوندا آیا دستور می دهی مرا به سمت دوزخ ببرند ؟خداوند درپاسخ خطاب می کند : ای پیرمرد چون در دنیا دائم برای من نماز می گزاردی من حیا می کنم تو را عذاب کنم . این بنده مرا به بهشت رهسپارکنید .
نکته ها وپیامها:
دائما اهل نماز بودن دلیل نبودن هیچ گناهی درنامه عمل نیست (مساوی )
به احتمال قوی منظور از مساوی کارهای بد و گناهان کوچک است (مساوی)
اهمیت دادن به نماز باعث چشم پوشی خداوند از گناهان انسان درقیامت می شود (کنت تصلی)
انسان برای بهرمندی از بخشش الهی باید دائم نماز بخواند (کنت تصلی)
انسان نماز گزارنباید به سبب وجود گناهان از رحمت خدا ناامید باشد ونباید به نماز های خود مغرور باشد بلکه عاجزانه از خداوند طلب بخشش کند (اتامرنی )
اینکه درروایت آمده شخص دائما اهل نماز بوده است واز طرفی درنامه عملش فقط سیئات دیده می شود برای تاکید اثربخشی نماز درقیامت است چون این مسلم است که خداوند غیر از شرک هرگناهی را بخواهد می تواند ببخشد حال یا بعد از عذاب دربرزخ یا قبل از آن واین مسلم است که به کسی هم ذره ای ظلم نمی کند پس هیچ کس نمی تواند برای خداوندتکلیف تعیین کند که باید حتما اورا به سبب کارهای بدش عذاب کند لذا جای تعجب ندارد اینکه درروایت امام صادق آمده است:کافی است خداوند یک نماز از نماز های انسان را قبول کند تا به سبب آن انسان را عذاب نکند
شبیه این نیز روایت شده است :
امام صادق : شخصی را درروزقیامت می آورند که هیچ حسنه ای درنامه عمل ندارد پس او به او می گویند کارهای خوبت را ذکر کن کمی فکر می کند ومی گوید خداوندا حسنه ای ندارم غیر از یک مورد و آن اینکه یک بنده ای از بندگان مومن تو از کنار من عبور می کرد ومن از او آبی درخواست کردم وبا آوضو گرفتم وبرای تو نماز گزاردم خداوند خطاب می کند تو را بخشیدم بنده ام را وارد بهشت گردانید
دسته ها: بی توجهی به نماز ,
