فرایند تاثیر گزاری نماز بر تقلیل آسیب های اجتماعی
شاید برای برخی این پرسش وجود داشته باشد که چه رابطه ای بین نماز و آسیب های اجتماعی وجود داشته و نماز چگونه و با چه ساز و کاری می تواند بر کاهش و تقلیل بزه کاری و ناهنجاری ها و انحرافات اخلاقی که موجب پدید آمدن آسیب های اجتماعی می شود، گردد؟
برای پاسخ به این سوال می بایستی به توصیف و تحلیل ارتباطات انسان در چهار محور ارتباط با خدا، با خود، با همنوع و با محیط پرداخت و در پایان به نقش تاثیر گذار نماز و چگونگی این فرآیند بر کاهش آسیب های اجتماعی اشاره نمود.همانطور که واضح و مبرهن است منشا تمام انحرافات و کجروی ها و علت تمام نابسامانیها در آسیب دیدن ارتباط نوع اول یعنی ارتباط انسان با خالق هستی است زمانی که رابطه ی انسان به هر دلیلی با خداوند قطع گردد، اینجا نقطه ی آغاز انحراف و سقوط بوده و همین عامل باعث آسیب دیدن دیگر محورهای ارتباطی می شود.فردی که به دلیل غفلت از یاد خدا، حب دنیا، آرزوهای زیاد، فراموشی مرگ، خود پرستی، خود برتر بینی، غرور و خودخواهی و... از ارتباط با خدای خود محروم گردید به طریق اولی به ارتباط خود با دیگران و با محیط پیرامون آسیب زده و شاهد بروز انواع نابهنجاریها در حوزه ی فردی و اجتماعی خواهیم بودحال با عنایت به وقوع این نابسامانی و تحلیل عامل وقوع و آشنایی شدن کامل با ریشه ی انحرافات نوبت به مرحله ی مواجه و مقابله با آنها می رسد، به نظر شما کدامیک از دستورات خداوند می تواند به تنهایی ارتباطات آسیب دیده چهارگانه انسان را سامان داده و بهبود بخشد و او را از بحران پیش رو نجات دهد؟ با عنایت به آیات قرآنی و تاکید اهل بیت علیهم السلام تنها فریضه ای که می تواند در این شرایط به کمک انسان آمده و او را از منجلاب خود ساخته رهایی بخشد اقامه نماز است. می پرسید با چه ساز و کاری؟در پایان به عنوان نمونه برخی موارد از حالات کسی که نماز کارآمد را به جا آورده است را بیان می کنیم تا به صورت عملی به نقش بی نظیر و تاثیرگذار نماز در کاهش آسیب های اجتماعی پی ببریم.نماز انسان را در محور ارتباط با خدا از قید شرکت جلی و خفی می رهاند(ایاک نعبد) و با درک عظمت او، دیگر در زندگی به بن بست نمی رسد(ایاک نستعین) در محور ارتباط با خود بندگی را شغل خود می داند (ایاک نعبد) و فقر ذاتی خود را در برابر صمدا نیت او فراموش نخواهد کرد(الله الصمد)در محور ارتباط با همنوعان اگر از مسلمانان باشد خود را فردی از آنها دانسته و با آنها همراه خواهد شد و از آنان جدا نمی گردد(ایاک نعبد - نستعین) و از صمیم قلب به خیر خواهی برای آنان می پردازد( اهد نا الصراط المستقیم) و اگر از کافران باشند از آنها دور شده و گمراهی آنان را اعلام می دارد و از خدا می خواهد که به هیچ وجه از آنان نباشند( غیر المغضوب علیهم و لا الضالین)در محور ارتباط با محیط، موجودات را آیات پروردگار دیده و تمام زیبایی های را به خدا راجع میبیند و دست خدا را درتدبیر عالم به وضوح می نگرد (الحمد الله رب العالمین)بدینسان نماز آگاهانه، خالصانه و عاشقانه می تواند باعث جلوگیری، درمان و کاهش آسیب های اجتماعی گردد.امروزه اگر به دیده ی انصاف بنگریم و آسیب های اجتماعی را واکاوی نمائیم به این نتیجه ی مملوس دست خواهیم یافت که تمام گرفتاریها ی بشر بر اثر آسیب دیدن این چهار محور ارتباطی می باشد. کمی به برخورد انسان امروزی با همنوعان نگاهی داشته باشیم آمارهای خشونت، پرخاشگری، قتل، سرقت، و انواع جرائم ضد بشری همه حاکی از این است که ارتباط انسان با همنوع خود بسیار آسیب دیده و نگران کننده است. امار بالای خودکشی، اعتیاد و استرس و اضطراب، اختلالات روانی و ... مبین این است که ارتباط انسان با خودش نیز بهم ریخته و نابسامان است. خشکاندن چاه ها و قنات ها، سدهای بی رویه، از بین بردن گونه های جانوری، آتش زدن جنگل ها و قطع درختان، و صدها نمونه از این دست نشان دهنده آنست که ارتباط انسان با محیط پیرامون خود نیز بسیار آشفته و نگران کننده است این تنها بخشی از آسیب های اجتماعی است که بر اثر قطع ارتباط با خالق هستی برای فرد و جامعه بوجود می آید که بایستی فکری عاجل و تصمیمی بزرگ برای جلوگیری از رشد فزاینده ی این آسیب ها در جامعه جهانی کرد.دیگر بر کسی پوشیده نیست که هر چه رابطه ی ما با مادیات و دنیا بیشتر شده از آنطرف مشکلات و گرفتاری ها ما نیز افزون گشته است و تنها راه خلاصی از این ورطه ی خود ساخته، توجه عمیق به معنویات و عوامل ذکر و یاد خداست چرا که تنها با یاد خدا دل ها آرام گرفته و جامعه بشری به سمت کمال به حرکت در خواهد آمد

دسته ها: چرایی و فلسفه نماز ,