توجیهات نابه جا برای سکوت و بی تفاوتی
عده ای برای شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت بهانه های مختلفی می آورند؛ از جمله:
برخي می گویند انسان آزاد است و سفارش و امر به معروف، خلاف آزادی است. غافل از اين‌که آزادی معنای دیگری دارد. اگر آزادی به صورت مطلق باشد، باید بتوان با لباس شنا، در کلاس فیزیک حاضر شد و باید در دنیا مسأله توبیخ و جریمه را در همه کشورها حذف کرد.
اگر آزادی به طور مطلق باشد و بتوانیم کودک و نوجوان یا جوانان هوس باز را رها کنیم، غريزه و شهوت‌ها نسل انسان را نابود می کند.
آزادی باید در چارچوب عقل، علم، قانون، فطرت و حفظ حقوق دیگران قرار گيرد.
بنابراين نباید این نكته را فراموش كرد كه هر آزادی ارزش و هر محدودیتی نقص نیست. وقتي انسان از کفش و جوراب استفاده می کند، هرچند این کار محدود کردن پاي انسان است، ولی این محدودیت سبب حفظ پا از خار و خاشاک، تیغ و شیشه و خاک کوچه است.
از طرفي باید کسانی که خیرخواه ما هستند را دوست بداریم و اگر چنين نكنيم، قرآن ما را مؤاخذه خواهد كرد. «لا تُحِبُّونَ النَّاصِحين‏».
امام صادق می‌فرماید: «أحب اخوانی من اهدی الی عیوبی»؛ «بهترین دوست من کسی است که عیب مرا به من تذکر دهد و نام این تذکر را هدیه گذاشته است، هدیه ای دوستانه».
قرآن کریم درباره بعضی از مردم می‌فرماید: « وَ إِذا قيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْم‏ »؛ «هرگاه به آنها سفارش تقوا می‌شود، به دليل غرور و گناه تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند».
عوامل بی اعتنایی
در آیات و روایات عواملی برای کسانی که دعوت به خیر را پاسخ نمی دهند، بيان شده است. از جمله:
1. جهل ؛
امام رضا فرمود: «اگر مردم زیبایی های کلام ما را بدانند، از ما پیروی خواهند کرد.»
2. تعصب ؛
3. تکبر ؛
4. لقمه حرام ؛
5. سوء ظن به گوینده؛
6. تبلیغات خارجی.

دسته ها: دعوت به نماز ,