ویل دورانت مورخ و دانشمند آمریکائی، درباره زیبایی نماز، در جوامع اسلامی که نشأت گرفته از انضباط اجتماعی است، در کتاب « تاریخ تمدن، عصر ایمان» می گوید: در جامعه های اسلامی، مؤذن از گلدسته بالا می رود و به وسیله اذان مسلمانان را به نماز دعوت می کند. به راستی چه نیرومند و شریف است که مردم را پیش از طلوع آفتاب به بیداری دعوت می کند. چه خوب است، انسان به هنگام نیمروز از کار باز ایستد و چه بزرگ و با شکوه است که خاطر انسان در سکوت شب به جانب خداوند توجّه کند. چه خوش آهنگ است، صدای مؤذن که جانهای محبوس در پیکر خاکی را، به سوی خالق بخشنده و مهربان دعوت می کند. هنگام نماز، هر مسلمانی باید از کار خود دست بردارد، خود را تطهیر کند، رو به جانب کعبه بایستد، رسوم و تشریفات نماز را به همان صورت که مسلمانان دیگر، در اوقات مختلف روز عمل می کنند به انجام برساند.