حضور قلب در نماز
حضورقلب يعني نمازگزار در تمام حالات نماز با دل و جان به خداوند توجه کند و به هيچ چيز غير خدا نينديشد. نقطه مقابل حضورقلب، اين است كه در همه يا بخشي از نماز، گرفتار افكار روز مرّه يا شيطاني شود و در نتيجه، از ياد خدا غافل گردد و تنها با زبانش واژگاني بگويد؛ ولي دلش در غير نماز و با غير خدا باشد. معلوم است كه اين حالت با فلسفه نماز و نمازخواني سازگاري ندارد؛ زيرا خداوند متعال در قر ...
حضورقلب يعني نمازگزار در تمام حالات نماز با دل و جان به خداوند توجه کند و به هيچ چيز غير خدا نينديشد. نقطه مقابل حضورقلب، اين است كه در همه يا بخشي از نماز، گرفتار افكار روز مرّه يا شيطاني شود و در نتيجه، از ياد خدا غافل گردد و تنها با زبانش واژگاني بگويد؛ ولي دلش در غير نماز و با غير خدا باشد. معلوم است كه اين حالت با فلسفه نماز و نمازخواني سازگاري ندارد؛ زيرا خداوند متعال در قرآن مي‌فرمايد: "وَ أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْرِي"[1]: يعني و نماز را به پادار براي اينكه مرا ياد كني؛ يعني روح نماز و حقيقت آن ياد خداست. [2]
