ذکر سجده های امام کاظم علیه السلام

حضرت موسي بن جعفر عابدترين، دانشمندترين، سخاوتمندترين و گرامي ترين انسان در زمان خود بشمار مي رفت. امام عليه السلام نمازهاي مستحبي شبانه را هميشه مي خواند و آن را به نماز صبح وصل مي كرد سپس تا طلوع آفتاب مشغول تعقيبات مي شد آنگاه پيشاني به سجده مي گذاشت، تا هنگام ظهر سر از سجده برنمي داشت (1) همواره چنين دعا مي نمود: (اللهم اني اسألك الراحة عند الموت و العفو عند الحساب) (2) و اين دعا را تكرار مي كرد.
يكي از دعايش اين بود: (عظم الذنب من عبدك فليحسن العفو من عندك) گناه از بنده ات بزرگ شد پس عفوت نيكو است.
چنان از ترس خدا مي گريست كه محاسنش از اشك ديدگان تر مي شد. از همه مردم بيشتر به خانواده و خويشانش رسيدگي مي كرد. شبها با زنبيل هايي كه محتوي طلا، نقره، آرد و خرما بود، به سراغ فقراي مدينه مي رفت و به ايشان مي داد در عين حال نمي فهميدند چه كسي به آنها كمك مي كند(3)

1 .ظاهرا امام عليه السلام اين سجده ها را در زندان انجام مي داده است.
2.خدايا! از تو هنگام مرگ، راحتي و در وقت حساب، گذشت را خواهانم.
3 .بحار: ج 48، ص 101.