نماز با کابل برق

به خاطر برگزاری نماز جماعت، فرمانده عراقی دستور داده بود یک هفته در آسایشگاه را باز نکند  روز هشتم، سربازان عراقی در را باز کرده و وحشیانه به ما حمله کردند. بعد هم ما را بیرون بردند و پنج نفر، پنج نفر روی زمین نشاندند .

هر سرباز با یک کابل برق که نوک آن با فلزی پرس شده بود بالای سرمان آماده بود و با دستور فرمانده، شروع  به زدن  کردند.

صدای شیون و زاری، سراسر اردوگاه را پر کرده بود. کمتر اسیری بود که تنش خونی نشده باشد، بعضیها هم بیهوش روی زمین افتاده بودند. آخر کار هم، فرمانده عراقی فریاد کشید و گفت: «این پاداش کسی است که در ارتش عراق، نماز جماعت می خواند.»'