نماز در آن بیست و سه روز

مقاومت 23 روزه بچه هاى لشگر 25 كربلا در منطقه عملياتى كربلاى 5 به حماسه مى مانست .

در اين منطقه بچه ها حتى آب براى وضو نداشتند. سينه خيز مى رفتند طرف آبهايى كه آن اطراف بود، وضو مى گرفتند و باز سينه خيز بر مى گشتند. حتى آتش سنگين دشمن نمى توانست مانع نماز خواندن بچه ها بشود.

شاهد بودم كه بچه ها با لباس خونين و گلى و با تمام تجهيزات نظامى مى ايستادند به نماز. گاه حتى اطرافشان آن قدر گلوله باران مى شد كه احتمال هر خطرى را مى شد داد. اما هيچكس خم به ابرو نمى آورد و نمازش را نمى شكست .

چند نفر را در حين نماز ديدم كه تير و تركش خوردند و شهيد شدند من اقرار مى كنم كه حماسه بيست و سه روزه بچه ها در منطقه عملياتى كربلاى 5 در اثر نمازها و مناجات تمام بچه ها در آن روزها بود، طورى كه توانستيم در آن عمليات شصت هزار تلفات از دشمن بگيريم .

پيشانى و خاك / ص 17