محافظت نماز از انسان

محافظت نماز از انسان

نمازگزار نماز را پاس مي‌دارد و نماز نيز وظيفه حفظ نمازگزار را برعهده دارد، زيرا كاربرد باب «مفاعله» در آیه 238 بقره (حافِظُوا عَلَى الصَّلَواتِ....)براي فرمان به حفظ نماز(حافِظُوا به جاي فعل ثلاثي مجرّد احفظوا )، گذشته از افاده استمرار، نشانِ حفظ متقابل است، پس نماز انسان را از بديها برحذر مي‌دارد: (اِنَّ الصَّلوةَ تَنهي عَنِ الفَحشاءِ والمُنكَر).[1 ] مراقبت و استمرار حفظ ، سبب پيدايش ملكه‌اي نفساني در جان نمازگزار است و ملكات نفساني ارزشمند نيز مراقب صاحب خود هستند. [2]

قَالَ الصَّادِقُ... إِنَّ مَلَكَ الْمَوْتِ يَدْفَعُ الشَّيْطَانَ عَنِ الْمُحَافِظِ عَلَى الصَّلَاةِ وَ يُلَقِّنُهُ شَهَادَةَ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ فِي تِلْكَ الْحَالَةِ الْعَظِيمَةِ [3]

امام صادق فرمودند : ملک الموت (در زمان گرفتن جان مومن ) شیطان را از کسی که بر نماز محافظت بورزد دور می کند و در آن حالت سخت شهادتین رابه او تلقین می کند»

 هنگام قبض روح و انتقال از دنيا به برزخ كه حالت بسيار دشواري است، شايد انسان طاقت نياورد و دين خود را با دسيسه و وسوسه شيطان از دست دهد، مگر آنكه از نماز محافظت كرده باشد، كه طبق روايت فوق، فرشته مرگْ كه مسئول قبض روح است، شيطان را از او دور مي‌كند و شهادتين را در آن حالت سخت به او تلقين مي‌كند.[4]

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص لَا يَزَالُ الشَّيْطَانُ ذَعِراً مِنَ الْمُؤْمِنِ مَا حَافَظَ عَلَى الصَّلَوَاتِ الْخَمْسِ فَإِذَا ضَيَّعَهُنَّ تَجَرَّأَ عَلَيْهِ فَأَدْخَلَهُ فِي الْعَظَائِم‏[5]

 پیامبرفرمودند :

مادامی که بنده مومن محافظت بر نمازها دارد شیطان از او دور است اما همین که او نمازها را ضایع کرد شیطان بر او جرات پیدا کرده و او را داخل در گناهان بزرگ می کند

رسول خدا در جای دیگری فرمودند: «چون بنده مؤمن به نماز می ایستد ، خداوند نظر رحمت  به او می کند - يا [این که راوى‏] گفت پیامبر فرمود  : خداوند به نمازگزار روى مى‏كند- تا  زمانی که از نماز منصرف شود  و رحمت [الهى‏] از بالاى سرش تا افق آسمان بر او سایه افکنده ، و فرشتگان از اطرافش تا افق آسمان او را در بر می گیرند  و خداوند فرشته‏اى بر او مى‏گمارد كه در حالی که بر  بالاى سرش ايستاده است به او مى‏گويد: اى نمازگزار اگر بدانى چه كسى به تو مى‏نگرد و با چه كسى راز مى‏گويى، روى بر نمى‏تابى و هرگز از جايت تكان نمى‏خورى» [6]

 چه حفاظي براي انسان بهتر از رحمت الهي و چه محافظي مطمئن‌تر از اينكه انسان خود را در سايه عنايت و نگاه خاص خداي منّان ببيند! از جلوه‌هاي رحمت الهي، احاطه همه جانبه فرشتگان رحمت است كه از درون و بيرونْ نمازگزار را دربر گرفته‌اند تا نفسِ امّاره از درون و شيطان از برون به او آسيب نرسانند و از اين جان‌فزاتر، نداي دلنشين فرشته‌اي است كه به نمازگزار مي‌گويد: اگر مي‌دانستي چه كسي به تو نگاه مي‌كند و با چه كسي در نجوايي و از نماز چه‌ها نصيب تو مي‌شود، هرگز نماز را به پايان نمي‌بردي و جز به او به هيچ توجّه نمي‌كردي.[7]        

پی نوشت:

[1] - نماز (انسان را) از زشتيها و گناه بازمى‏دارد،«عنكبوت:45»

[2] - تسنيم ج 11 صفحه 471 تا 474با تلخیص

[3] - من لا يحضره الفقيه، ج1، ص137؛ وسائل الشيعه، ج4، ص29.

[4] - تسنیم ج 11 ص 484

[5] - الكافي، ج3، ص269.

[6] - قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِذَا قَامَ الْعَبْدُ الْمُؤْمِنُ فِي صَلَاتِهِ نَظَرَ اللَّهُ إِلَيْهِ أَوْ قَالَ أَقْبَلَ اللَّهُ عَلَيْهِ حَتَّى يَنْصَرِفَ وَ أَظَلَّتْهُ الرَّحْمَةُ مِنْ فَوْقِ رَأْسِهِ إِلَى أُفُقِ السَّمَاءِ وَ الْمَلَائِكَةُ تَحُفُّهُ مِنْ حَوْلِهِ إِلَى أُفُقِ السَّمَاءِ وَ وَكَّلَ اللَّهُ بِهِ مَلَكاً قَائِماً عَلَى رَأْسِهِ يَقُولُ لَهُ أَيُّهَا الْمُصَلِّي لَوْ تَعْلَمُ مَنْ يَنْظُرُ إِلَيْكَ وَ مَنْ تُنَاجِي مَا الْتَفَتَّ وَ لَا زِلْتَ مِنْ مَوْضِعِكَ أَبَداً «الكافي، ج3، ص265»

[7] - تسنیم ج 11 ص485