چرایی اوقات نماز

علت تعیین اوقات شخص نمازهای پنجگانه از منظر روایت:
حسن بن عبدالله به نقل از پدرش از جدش حسن بن علی بن ابی طالب (ع) در ضمن حدیث طولانی که در بردارنده پرسش های یهود از پیامبر اکرم از امور مهم است، روایت نموده که آنان علت اوقات نمازها پرسیدند. پیامبر فرمود: «وقتی که آفتاب به نقطه زوال می رسد .. وقت ظهر می شود، همه اشیاء مادون عرش در برابر اسماء و صفات پروردگارم تسبیح می گویند، و آن همان ساعتی است که پروردگارم بر من درود می فرستد، لذا خداوند نمازگزاردن در آن هنگام را بر من و امتم واجب نموده و فرموده است: «اقم الصلوه لدلوک الشمس الی غسق الیل؛ از وقت زوال آفتاب تا تاریکی شب نماز بپا دار». (اسرار، 78)، و آن همان ساعتی است که جهنم را در روز قیامت می آورند، پس هر مومن که در آن ساعت موفق به سجده یا رکوع یا قیام شده باشد، خداوند بدن او را بر آتش جهنم حرام می کند. و وقت نماز عصر، همان ساعتی که حضرت آدم از میوه درخت بهشتی تناول نمود، و در نتیجه خداوند او را از بهشت بیرون راند، لذا خداوند به فرزندانش دستور داده که این نماز را تا روز قیامت بخوانند و آن را برای امت من برگزید ...
و وقت نماز مغرب، همان ساعتی است که خداوند توبه حضرت آدم را پذیرفت ... سپس حضرت آدم سه رکعت نماز خواند، یک رکعت برای ترک اولی و خطای خود، و یک رکعت برای خطیه حوا و یک رکعت برای توبه اش، لذا خداوند این سه رکعت را بر امتم واجب فرمود ...
و اما وقت نماز عشاء، به راستی که قبر تاریکی و ظلمتی دارد، و روز قیامت را تاریکی و ظلمتی است، لذا خداوند به من و امتم دستور داده که این نماز را در این هنگام بخوانیم تا بدین وسیله قبرهای امتم را روشن، و بر پل صراط به آنان نور و روشنایی عنایت شود ...
و اما وقت نماز صبح ... خداوند به من دستور داده که نماز صبح را پیش از دمیدن آفتاب و پیش از آن که کافر آفتاب پرست بر آن سجده می کند بخوانیم، و امتم برای خدای سجده و کرنش نمایند، و زود خواندن آن در نزد من محبوب تر است، و آن همان نمازی است که فرشتگان شب و ملائکه روز آن را مشاهده می کنند ...». (سید بن طاووس، فلاح السایل، مترجم انصاری، قم، چاپ اول، 1380، ص 226-228)