بررسی علمی و آماری رابطه بین نماز و آرتروز

بررسی علمی و آماری رابطه بین نماز و آرتروز

راجع‌ به این شبهه‌ای که در روزهای اخیر در رابطه با این مطلب که نماز، علت ایجاد آرتروز هست در میان کشورهای مسلمان، من سه‌ نکته را خدمت شما بزرگواران و عزیزان تقدیم می‌کنم.  پاسخ اول این است که دانشمندان هلندی، نه دانشمندان مسلمان، نه جامعه روحانیت شیعه، نه، دانشمندان هلندی روی حرکات نماز تحقیقات و بررسی‌هایی انجام دادند که اگر شما بزرگواران در اینترنت این عبارت &q ...

راجع‌ به این شبهه‌ای که در روزهای اخیر در رابطه با این مطلب که نماز، علت ایجاد آرتروز هست در میان کشورهای مسلمان، من سه‌ نکته را خدمت شما بزرگواران و عزیزان تقدیم می‌کنم. 

پاسخ اول این است که دانشمندان هلندی، نه دانشمندان مسلمان، نه جامعه روحانیت شیعه، نه، دانشمندان هلندی روی حرکات نماز تحقیقات و بررسی‌هایی انجام دادند که اگر شما بزرگواران در اینترنت این عبارت "اعجاز حرکات نماز" را جستجو بکنید، کاملاً با این مطالب آشنایی پیدا خواهید کرد که ثابت کردند که نه‌ تنها حرکات نماز ضرری ندارد، بلکه بسیار برای سلامتی جسم مفید است.  


نکته دوم این است از لحاظ آماری، اگر شما دقت بکنید، می‌بینید کشورهایی که مسلمان نیستند، مثل کشور چین، مثل کشور هند که جمعیت زیادی از آنها را در حقیقت غیرمسلمان ها تشکیل می‌دهند، این‌ها درصد بیماری‌شان در بیماری آرتروز از کشور ما که کشور مسلمان هستیم به‌مراتب بالاتر و بیشتر است. 

همین مطلب حداقل ثابت می‌کند که هیچ ارتباطی بین بیماری آرتروز و عبادت واجبی مثل نماز نیست؛ این حداقل چیزی است که ثابت می‌کند. 
حالا ما نمی‌گوییم که نه، مثلاً نماز حتی برای بدن مفید است؛ حداقل چیزی که صحبت می‌شود این است که بین نماز و بین آرتروز، نمی‌تواند هیچ ارتباط منطقی وجود داشته باشد.

و نکته سوم این است که آیا خدای مهربان، خدای حکیم، خدایی که به‌مراتب از پدر و مادر مهربان‌تر است، یک تکلیفی را بر ما بنده‌ها وضع می کند که آن تکلیف آرام آرام بخواهد به ما ضرر و خسارت برساند؟

ما نمی‌توانیم همچین چیزی را بپذیریم از آن ذات مقدس و خدای مهربان. 

عباداتی که خدای مهربان برای ما واجب کرده یا مستحب کرده، قطعا هم از نظر دنیایی، جسمی، آخرتی و معنوی، قطعا منافع بی‌شماری برای یک انسان به یک بنده دارد و مضراتی هم اگر داشته باشد نسبت به بعضی از اشخاص به‌خصوص، در مقایسه با آن منافعی است که به انسان‌ها می‌رساند، بسیار ناچیز است. نماز یکی از آن‌هاست، نمازی که خدای مهربان برای ما واجب کرده است. 

لذا نماز نمی‌تواند دستور خدای مهربانی باشد که بخواهد به ما آسیب برساند. 

و نکته پایانی، این‌که عرض می‌کنیم به صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران که اگر شبهه‌ای در یک برنامه‌ای مطرح شد، به آن شبهه به زیبایی پاسخ داده بشود.
بستن یک برنامه اتفاقاً چه‌بسا باعث تقویت آن شبهه بشود، چه‌بسا این فکر در ذهن مخاطب ایجاد بشود که پاسخی نداشته است. شما یک کارشناس را در همان برنامه دعوت بکنید و راجع‌به آن موضوع گفت‌وگویی صورت بگیرد و آن شبهه، واضح و جواب داده شود. 

بستن یک برنامه به‌نظر نمی‌رسد کار صحیحی باشد.

ان‌شاءالله که همه‌ی ما اهل نماز باشیم.

 

با تشکر - حجت الاسلام باقری