فعلا نماز بدون لذت

مبارزه با نفس در واقع یعنی ارضای نفس ، [ یعنی انتخاب علاقه بهتر نسبت به علاقه کمتر]  یعنی عبور از علاقه های سطحی نفس برای پاسخ دادن به علاقه های عمیق و خوب نفس...
 
 مثلاً برای ارضای علاقه عمیق و پنهان خود (میل به خداپرستی) باید با علاقه های سطحی و بی ارزش ) شهوات و هوس های) خودمان مبارزه کنیم و آنها را قربانی کنیم.

 لذا باید سر سجاده نماز بگوییم: «خدایا! من فعلاً اسیر علاقه های سطحی خودم هستم و لذت پرستش تو را درک نمی‌کنم ولی شنیده ام خبری هست و سخن پیامبر را قبول کرده ام، فعلا بدون اینکه لذت نماز را بچشم نماز می خوانم...»

 اصلا همین نماز خواندن یک مبارزه با نفس است. چون در آغاز برای ما جذابیتی ندارد و دوست داریم فقط برای رفع تکلیف، زود نمازمان را بخوانیم و تمام کنیم،

 ولی برای اینکه حال نفس خودمان را بگیریم و با این هوس مبارزه کنیم باید با آرامش و طمأنینه و بدون عجله نماز بخوانیم.

 استاد پناهیان؛ تنها مسیر؛ فصل اول ؛ جلسه هشتم.