چشمان کور

به كلام كامل عرشى حضرت سيد الشهداء امام ابو عبدالله در دعاى شريف عرفه در بيان توحيد صمدى توجه بفرماييد كه كل الصيد فى جوف الفرا: كيف يستدل عليك بما هو فى وجوده مفتقر اليك ؟ ايكون لغيرك من الظهور ما ليس لك حتى يكون هو المظهر نك ؟ متى غبت حتى تحتاج الى دليل يدل عليك ، و متى بعدت حتى تكون الاثار هى التى توصل اليك ؟ عميت عين لا تراك عليها رقيبا، و خسرت صفقه عبدلك تجعل له من حبك نصيبا... ؛

آيا غير تو را نصيبى از ظهور است كه تو از آن بى بهره باشى و آنگاه او تو را ظاهر سازد؟ كى غايب بوده اى كه محتاج به دليلى باشى تا بر تو دلالت كند، كى دور بوده اى كه آثار، ما را به وصلت برساند؟ كور است چشمى كه تو را مراقب خويش نبيند. زيانكار است بنده اى كه از عشقت بهره اى ندارد.

كي رفته اي ز دل كه تمنا كنم تو را؟

كي بوده اي نهفته كه پيدا كنم تو را؟

غيبت نكرده اي كه شوَم طالب حضور

پنهان نگشته اي كه هويدا كـــنم تو را

با صد هزار جلوه برون آمدي كه من

با صد هزار ديـــــده تماشا كنم تو را

چشم به صد مجاهده آيينه ساز شد

تا من به يك مشاهده شيدا كنم تو را

بالاي خود در آينـﮥ چشم من ببين

تا با خبر ز عـــــــالم بالا كنم تو را

مستانه كاش در حرم و دير بگذري

تا قبله گاه مؤمن و ترسا كنم تو را

خواهم شبي نقاب ز رويت برافكنم

خورشيد كعبه، ماه كليسا كنم تو را

گر افتد آن دو زلف چليپا به چنگ من

چندين هزار سلسله در پا كنم تو را

طوبي و سدره گر به قيامت به من دهند

يكجا فـــــداي قــــامت رعــــنا كنم تو را

زيبا شود به كارگِه عشق كار من

هر گه نظر به صورت زيبا كنم تو را

رسواي عالمي شدم از شور عاشقي

ترسم خدا نخــــواسته رسوا كنم تو را

فروغي بسطامي