روحانی 16 ساله ای که بعد از نماز صبح به شهادت رسید

شهید سید قاسم فضلی سال ۱۳۴۹ شمسی در روستایی از توابع شهرستان بابل به دنیا آمد. او مقدمات علوم دینی را در فیضیه بابل خواند و از نظر ادب، تقوا، انضباط و جدیت در تحصیل مورد توجه اساتید محترم حوزه بود.

شهید از زبان والدین

سید قاسم اهل مطالعه بود و به امر به معروف و نهی از منکر اهمیت می داد. برای کارهایش برنامه ریزی داشت. دائما خدا را در نظر داشت و دائم الوضو بود و در نامه ای سفارش کرد که همیشه ذکر خدا بگویید و پیوسته باوضو باشید.

بهترین نوع مرگ

چنان زیست که جانش آماده شهادت شد. والدین معظم شهید می گویند که او با این که تنها پسر خانواده بود، با اصرار زیاد و شوق فراوان به جبهه رفت و به آرزویش رسید.

سرانجام این سالک وادی شهادت سال ۱۳۶۵ ش در شلمچه و در حالی که نماز صبحش را خوانده بود، بر اثر اصابت تیر مستقیم دشمن بر سر مبارک، ندای حق را لبیک و جام اشرف الموت را سر کشید و متصل به رب مطلق شد.

جسد مطهرش پس از یازده سال به زادگاهش بازگشت و در روز شهادت امام حسن مجتبی(ع) تشییع و دفن شد.

نشانه خانه شهید

پدر شهید می گوید: پس از شهادت سید قاسم، پرچمی را بر درب منزل خودمان نصب کردیم. پس از مدت ها تصمیم گرفتیم آن پرچم که بر اثر گرما و سرما کهنه شده بود را برداریم. شبی شهید را در خواب دیدم که به من گفت: پرچمی که روی درب منزل ها هست را نگیرید؛ چون آن نشانه خانه ماست.

از وصیت شهید

وای بر آنهایی که با مشاهده این همه شهید در خودشان تحول و دگرگونی به وجود نمی آورند.

همیشه پشتوانه روحانیون معظم و در کنار آنان باشید.

خبرگزاری حوزه