لذت بندگی را چشیده بود

 شهید «امید میرزاپور» روز یکم فروردین ماه سال ۱۳۶۵ میان خانواده‌ای متدین در روستای «طالجار» از توابع شهرستان سقز به دنیا آمد.
امید دوران کودکی را در محیط پاک و با صفای روستا سپری کرد و با رسیدن به سن ۷ سالگی و با هدف آموختن علم و دانش راهی مدرسه شد و تا پایان دوره ابتدای به تحصیل ادامه داد، اما به دلیل نبود امکانات تحصیلی و آموزشی از ادامه تحصیل در مقطع بالاتر باز ماند.
وی از همان دوران نوجوانی برای کمک به معیشت خانواده به امورات روستایی همچون، کشاورزی و دامداری مشغول شد.
موقعیت جغرافیایی محل سکونت امید و خانواده اش سبب شد تا او نیز همچون ساکنان این منطقه به امر دامداری بپردازد.
از طرفی مین‌های به جای مانده از دوران دفاع مقدس در اطراف پایگاه‌های متروکه به جای مانده بود.
این نوجوان ۱۵ ساله در روز چهاردهم آبان ماه سال ۱۳۸۰ حین چرانیدن احشام در حوالی پایگاه متروکه واقع در روستای «خوشه دره» بر اثر برخورد با مین به شهادت رسید و پیکر مطهرش پس از تشییع در زادگاهش به خاک سپرده شد.

اولین نماز
فرزندم بسیار آرام و متین بود بجز درس و مدرسه به ورزش و نماز و واجبات دینی هم زیاد علاقه داشت.
امید حدوداً ۷ ساله بود و یک روز ظهر مشغول وضو گرفتن بودم؛ او آمد پیشم و از من خواست به او وضو گرفتن یادش بدهم.
باهم وضو گرفتیم و برای ادای نماز سر سجاده رفتم امید هم آمد کنارم و هر حرکتی می‌کردم او نیز تکرار می‌کرد، بعد از نماز احساس خوبی داشت و من هم برای اینکه به اینکار تشویق بشه و خاطره خوبی از نماز داشته باشه و همواره نماز رو تکرار کند مقداری پول به او دادم.
همین باعث شد که بعد‌ها هم به نماز اهمیت می‌داد و مدام از فواید و علت نماز خواندن سوال می‌کرد، انگار لذت واقعی بندگی را با تمام وجود حس کرده بود.
راوی: علی میرزاپور (پدر شهید)

منبع: پایگاه جامع فرهنگ ایثار و شهادت نوید شاهد کردستان