چگونه می توانیم به نماز اول وقت عادت کنیم؟
مقدمه
خوشبختانه چنان که اشاره فرموده بودید به اهمیت و فضیلت نماز اول وقت واقف هستید .همین دانستن به شما کمک می کند که این رفتار پسندیده را در خود درونی کنید . مسئله ای که باید مدنظر داشته باشید این است که وقتی میدانیم چیزی ارزش وفضیلت محسوب میشود این که خود را به آن امر مقید کنیم تنها از دست خودمان برمی آید .
تکرار عمل
تکرار از مهم ترین راههای ملکه کردن یک صفت یا رفتار در انسان است . حتما شنیده اید که اگر عملی را تا چهل مرتبه تکرار کنیم در وجودمان تثبیت میشود .
مدیریت زمان
علاوه بر این مدیریت زمان در تمام اوقات روز و زندگی موجب می شود که به گونه ای شایسته تر به اقامه نماز اول وقت همت گماریم . چرا که پیچیدگی زندگی مدرن و اشتغالات فراوان مسلمانان در زمانه ما موجب شده کمتر «فرصت» عمل به این مستحب شرعی را یافته و نمازهای یومیه با تأخیر خوانده شود. این دغدغه روزانه جامعه دیندار و شریعتمدار در عصر متجدد، تیزرو و پیچیده باید سامان یابد و پاسخ داده شود که در مواجهه با این «چه کنم» و «انتخاب» چگونه باید عمل کرد؟ طبیعی است پاسخ شرعی و فقهی آن ترک هر عملی به احترام نماز است.بر اساس ادله عقلی و علمی زیر که از یک اصل مشهور و تثبیت شده مدیریت استنباط شده، برای هر مسلمانی اقامه نماز اول وقت نه تنها از نظر فقهی عمل به یک مستحب شرعی و آرامش درونی و ثواب اخروی است، بلکه از نظر عقلی نیز و با در نظر گرفتن آموزههای مدیریت زمان «time management» امری صواب و بجا در انجام امورات روزانه است که امید میرود با عنایت به آن انگیزه ی بیشتری برای اهتمام به اقامه نماز اول وقت در ما ایجاد شود :
مدیریت زمان بر۴ اصل استوار است:
۱- آیا لازم است کاری حتماً انجام شود؟
۲- آیا این کار را حتماً من باید انجام دهم؟
۳- آیا این کار حتماً باید الان انجام شود؟
۴- آیا این کار اولویت اول را درکارهای امروز من دارد؟
براساس علم مدیریت هر فردی برای تنظیم و ساماندهی امورات روزانه خود در مواجهه اولیه با هر کاری باید به سؤالات مذکور پاسخ داده و سپس اقدام کند. فرد مسلمان نیز در مواجهه به صدای اذان و دعوت به اقامه نماز اگر بر اساس سؤالات علمی مذکور عمل کند براساس تأیید و توصیه عقل معاشاندیش، اقامه نماز اول وقت را در اغلب زمانها بر دیگر کارها ترجیح داده و برتر میشمارد.
اول آنکه این کار - یعنی نماز - باید انجام شود و ترک یا تأخیر در فرجه زمان شرعی مقرر نیست و حتی اگر به هر دلیلی اقامه نشود قضای آن بر فرد مسلمان و حتی وارث او واجب میشود. دوم آنکه نماز را براساس اصل وجوب عینی در فقه هر فردی باید رأسا و شخصاً اقامه کند و امری قابل تفویض نیست. سوم آنکه بین ۵ حکم شرعی واجب، مستحب، مباح، مکروه و حرام اولویت دوم را دارد و این خود مشوق فرد دیندار و متشرع در عمل به این مهم است.
منبع:
ویکی پرسش