خودم آدم بسيار مذهبي، اهل نماز شب و دعاي کميل و زيارت عاشورا و... هستم. مي خواهم به يک دختر 22 ساله ی بي نماز پيشنهاد ازدواج بدم. آيا بعد از ازدواج مي توانم او را نماز خوان کنم؟

 1. ازدواج از مهمترين حوادث زندگي است و نقش اساسی در خوشبختي يا بدبختي انسان دارد و از آنجا كه اعتقادات و رفتار طرفین در زندگی مشترک نقش تعیین کننده دارد، لذا با احتمالات پيش رفتن، و اميدواري بي جا به خود دادن نسبت به اينكه بعداً اهل نماز مي شود، کار معقول و منطقي نیست. (چنین کاری امکان دارد ولی با احتمالات نمی توان پایه ازدواج را بنا ریخت)

 2. فراموش نکنیم که هدف از ازدواج، نمازخوان کردن و یا اصلاح اعتقادات طرف مقابلش نمی باشد بلکه می خواهیم با ازدواج به آرامش و... برسیم. 

 3. همسر آدمي بايد قبل از ازدواج همان گونه که حق است تربيت شده باشد، نه آنکه در منزل شوهر تربيت شود؛ زیرا تجربه نشان داده آنهايي که همسر تربيت يافته انتخاب نموده اند در زندگي با مشکلاتي مواجه مي شوند چه رسد به آنکه شوهری بخواهد همسرش را در منزل خود (بر اساس شاخصه های مورد نظرش) تربيت نمايد.

 4. در پايان متذكر مي شويم كه در اسلام هم كفو بودن دختر و پسر شرط ازدواج مي باشد و از نظر پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) تنها چيزي كه كفويت را احراز مي نمايد ايمان است. ايمان يعني اعتقاد باطني به اسلام و انجام عملي آموزه هاي اسلام. لذا پيامبر خدا «جوبير» كه مردي سياه پوست و فقير بود را به «ذلفا» که زیبا و از خانواده ثروتمندی تزويج نمود و فرمود: «مرد مؤمن همتاي زن مؤمن و مرد مسلمان همتاي زن مسلمان است» بنابراین مردِ اهل نماز با خانم اهل نماز كفويت دارد.
منبع: کانال مرکز تخصصی نماز