همه ی ما از روحانیون و رسانه ها در طول روز می شنویم که نماز باید با تجوید و حفظ تلفظ خوانده بشه. و گرنه باطله. آیا روایاتی هستن که این قضیه رو تایید کنند؟

با توجه به آنکه خواندن سوره فاتحه و سوره ای دیگر از قرآن در تمام  نمازها  واجب است و همینطور اذکار و اوراد نماز و تشهد و سلام نماز و ... مطابق روایات اهل بیت باید به زبان عربی و بر اساس منقولات آن بزرگواران ادا بشود ؛(وسائل الشیعه ج6 ص37 ابواب القراءه فی الصلاه)

طبیعی است که نحوه ادای آنها باید به زبان عربی صحیح تلفظ شود ، زیرا حروف مختلف در زبان عربی معانی مختلفی دارد و توجه نکردن به این نکته سبب تغییر در معانی الفاظ نماز می شود .

در رساله توضیح المسائل مراجع چنین آمده است ؛

« اگر یکی از کلمات حمد یا سوره را نداند یا عمدا آن را نگوید و یا به جای حرفی ، حرف دیگری بگوید مثلا به جای ( ض) ، ( ظ) بگوید و یا تشدید را نگوید نمازش باطل است »(توضیح المسائل مراجع ، بنی هاشم ، مساله 1000)

در روایات ما به این نکته و یاد گرفتن زبان عربی جهت ادای صحیح الفاظ قرآن و نماز اشاراتی شده است.

امام صادق علیه السلام فرمود ؛

« زبان عربی را یاد بگیرید زیرا کلام خداوند به زبان عربی برای هدایت بندگان آمده است و خداوند با آن زبان سخن گفته است »(وسائل الشیعه ج6 ص220)

پیامبر گرامی فرمود ؛

« قرآن را با اعراب درست بخوانید »(بحار الانوار ج89 ص106)

امام جواد علیه السلام فرمود ؛

« اگر دو نفر در حسب و دین برابر باشند ، برترین آنها کسی است که قرآن را همانطور که نازل شده صحیح قرائت کند ...»(وسائل الشیعه ج17 ص327)

امام صادق علیه السلام فرمود ؛

« شایسته مومن است که از دنیا نرود مگر آنکه قرآن را به نحو صحیح بیاموزد و یا در راه آموختن آن باشد »(همان مدرک)

بر اساس این روایات شریف که  تعلم زبان عربی و قرآن را بر همگان لازم می سازد  ،روشن می شود که  یکی از شاخه های این تعلم ، آموختن تجوید و نحوه  صحیح تلفظ کردن حروف زبان  عربی می باشد  که در نماز و قرآن مورد استفاده قرار می گیرد .

پرسمان اعتقادی