می خواستم درباره فضیلت و اهمیت سورۀ حمد بدانم؟

  1. سورۀ حمد اساس قرآن

ابن‏عباس ـ که شاگرد تفسیری امیرالمؤمنین بودند ـ می گوید: «هر چیزی اساسی دارد و اساس قرآن سوره حمد است.»[1]

2. برترين سوره قرآن و درمان دردها

پیامبر اکرم (ص) به جابر بن ‏عبدالله فرمودند: «برترین سوره‏ای را که خداوند متعال در کتابش نازل فرموده به تو بیاموزم؟ جابر عرض کرد: آری پدر و مادرم به فدایت. حضرت به او سورۀ حمد را که اساس قرآن است تعلیم نمودند و پس از آن فرمودند: دربارۀ سورۀ برایت بگویم؟ باز با اشتیاق پاسخ مثبت داد. فرمودند: این سوره شفای از هر دردی بجز "سام" است و منظور از سام،"مرگ" است».[2]

3. سبعُ المَثانی

خداوند در سوره حِجر دو نعمتی که به پیامبرش عطا نموده است را یادآوری می کند و می فرماید: «و همانا ما به تو سبع‏المثانى (سوره حمد) و قرآن بزرگ داديم» [3]

همۀ مفسران «السبع المثانی» را سورۀ حمد دانسته‏اند که چون مشتمل بر هفت آیه است "السبع" نامیده شده و چون در هر نماز دو بار خوانده می‏شود و یا اینکه دو بار نازل شده، یک بار در مکه و دیگر بار در مدینه، "المثانی" است.[4]

4. سورۀ حمد همتای قرآن

امیر مؤمنان (ع) فرمودند: "از پیامبر خدا (ص) شنیدم که فرمودند: خداوند عز و جل در خطاب به من این‌گونه فرمود: به‏‏راستى، به‏ تو سبع المثانى [سورۀ فاتحه‏] و قرآن بزرگ را اعطا كرديم[5] که به ‏واسطۀ سورۀ حمد بر من منتی ویژه گذاشته و آن را همتای قرآن عظیم قرار داده است. فاتحةالکتاب برترین موجودی گنجینه‏های عرش الهی است و خداوند عز و جل آن را به حضرت محمد (ص) اختصاص داده و آن حضرت را به آن شرافت بخشیده و در این جهت هیچ یک از پیامبران را با ایشان شریک نکرده به‏ جز حضرت سلیمان(ع) که به او بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم را عطا فرموده است".[6]

5. ثواب قرائت سورۀ حمد معادل ثواب دو سوم قرآن

پیامبر اکرم (ص) فرمودند: هر مسلمانی که سورۀ حمد را بخواند به ‏اندازه‏ای پاداش می‏گیرد که گویی دو سوم قرآن را تلاوت نموده است و به ‏اندازه‏ای که گویی به همۀ مؤمنان صدقه داده است.[7]

6. دارای اسم اعظم

امام صادق - عليه السلام فرمودند: « اسم اعظم خداوند، در فاتحة الكتاب مندرج است.»

 

[1]. «و عن ابن عبّاس أنّه قال: إنّ لكلّ شي‏ء أساساً، و أساس القرآن فاتحة الكتاب‏» ؛ شرح فروع الكافي (للمولى محمد هادي بن محمد صالح المازندراني) ؛ ج‏3 ؛ ص34

[2]. اَنَّ النَّبِيَّ(ص) قَالَ لِجَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِيِّ: "يَا جَابِرُ أَ لَا أُعَلِّمُكَ أَفْضَلَ سُورَةٍ أَنْزَلَهَا اللَّهُ تَعَالَى فِي كِتَابِهِ قَالَ فَقَالَ لَهُ جَابِرٌ بَلَى بِأَبِي أَنْتَ و أُمِّي يَا رَسُولَ اللَّهِ عَلِّمْنِيهَا- قَالَ فَعَلَّمَهُ الْحَمْدَ أُمَّ الْكِتَابِ ثُمَّ قَالَ يَا جَابِرُ أَ لَا أُخْبِرُكَ عَنْهَا قَالَ بَلَى بِأَبِي أَنْتَ و أُمِّي فَأَخْبَرَهُ قَالَ هِيَ شِفَاءٌ مِنْ كُلِّ دَاءٍ إِلَّا السَّامَ و السَّامُ الْمَوْت" (شعیری، جامع الأخبار، ص43).

[3]. وَ لَقَدْ آتَيْناكَ سَبْعاً مِنَ الْمَثانِي وَ الْقُرْآنَ الْعَظِيمَ  (حجر : 87)

[4]. شرح فروع الكافي (للمولى محمد هادي بن محمد صالح المازندراني) ؛ ج‏3 ؛ ص34

[5]. وَ لَقَدْ آتَيْناكَ سَبْعاً مِنَ الْمَثانِي وَ الْقُرْآنَ الْعَظِيمَ  (حجر : 87)

[6]. قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ(ع): "... سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ (ص) يَقُولُ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ و جَلَّ قَالَ لِي يَا مُحَمَّدُ و لَقَدْ آتَيْناكَ سَبْعاً مِنَ الْمَثانِي و الْقُرْآنَ الْعَظِيمَ فَأَفْرَدَ الِامْتِنَانَ عَلَيَّ بِفَاتِحَةِ الْكِتَابِ و جَعَلَهَا بِإِزَاءِ الْقُرْآنِ الْعَظِيمِ و إِنَّ فَاتِحَةَ الْكِتَابِ أَشْرَفُ مَا فِي كُنُوزِ الْعَرْشِ و إِنَّ اللَّهَ عَزَّ و جَلَّ خَصَّ مُحَمَّداً و شَرَّفَهُ بِهَا و لَمْ يُشْرِكْ مَعَهُ فِيهَا أَحَداً مِنْ أَنْبِيَائِهِ مَا خَلَا سُلَيْمَانَ فَإِنَّهُ أَعْطَاهُ مِنْهَا بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم ..." (بحار الانوار، ج‏89، ص 227).

[7]. "أَيُّمَا مُسْلِمٍ قَرَأَ فَاتِحَةَ الْكِتَابِ أُعْطِيَ مِنَ الْأَجْرِ كَأَنَّمَا قَرَأَ ثُلُثَيِ الْقُرْآنِ و أُعْطِيَ مِنَ الْأَجْرِ كَأَنَّمَا تَصَدَّقَ عَلَى كُلِّ مُؤْمِنٍ و مُؤْمِنَة" (بحار الانوار، ج‏89، ص 259).