چرا نماز بخوانیم؟
علت‌های فراوانی برای ضرورت نماز خواندن می‌توان بیان کرد که ما به اختصار به چند تا از آنها اشاره می‌کنیم:
- بندگی خدا؛
ما نماز می‌خوانیم زیرا هر موجودی در این عالم برای هدفی خلق شده است و هدف آفرینش هر موجودی را بهتر از هر کس دیگری، آفرینندۀ آن موجود میداند؛ خداوند هدف از آفرنیش انسان را عبودیت بیان کرده است. آنجا که میفرماید: "وَ ما خَلَقتُ الجِنَّ وَ الاِنسَ الّا لِیَعبدون"؛ و نماز یکی از راه‌های برجستۀ اطاعت و بندگی خداست.
- سپاس‌گزاری؛
هر انسانی در فطرت و عقل خود باور دارد که در برابر هدیهای که دریافت میکند باید سپاس‌گزاری کند؛ آن هم به‌گونه‌ای که رضایت هدیه‌دهنده را در پی داشته باشد و خدواند نماز را وسیله‌ای برای تشکر قرار داده است؛ لذا واجب است نماز بخوانیم و هر روز حداقل ده بار بگوییم: الحمد لله رب العالمین.
نماز بهترین وسیله برای یاد خداست. خود خداوند عزیز به حضرت موسی میفرماید: "وَ اَقِمِ الصَّلاهَ لِذِکری"؛ و این یاد خداست که انسان را در سختیهای زندگی یاری میکند و او را به رحمت حق امیدوار میسازد.
نیاز به آرامش یکی از نیازهای فطری بشر است و نماز، آرامش‌بخش دل‌هاست. خداوند در قرآن کریم میفرماید: "اَلا بِذِکرِ اللهِ تَطمَئِنُّ القلوب" و بالاترین مصداق یاد خدواند نماز است.
- ایمنی از عذاب؛
وقتی روز قیامت از اهل دوزخ می‌پرسند: چه چیز شما را روانه دوزخ كرد؟ پاسخ می‌دهند: "لَم نَکُ مِنَ المُصَلِینَ"؛ [گویند:] ما از نمازگزاران نبودیم.[1]
رسیدن به بهشت در پرتو عبودیت خداوند میسر می‌شود و نماز از بهترین مسیرهای عبودیت پروردگار و رسیدن به بهشت الهی است.[2]
پیامبر اکرم iدر سخنی نورانی نماز را به چشمۀ آبی تشبیه کردند که انسان هر روز پنج بار در آن شستشو میکند که در این صورت هیچ آلودگی‌ای بر او نخواهد ماند. نماز نیز این‌گونه انسان را از گناهان پاک می‌گرداند.[3]
- رهایی از معاصی؛
به تصریح قرآن: "انَّ الصَّلاهَ تَنهی عَنِ الفَحشاءِ وَ المُنکَر"[4]؛ نماز بازدارندۀ از فحشا و منکر است؛ به این معنا که نماز باعث می‌شود کسی که اهل گناه است کم‌کم این آلودگی از او رفع شود و آنکه اهل گناه نیست، نسبت به گناه، نوعی عصمت پیدا کند و هواهای نفسانی بر او غلبه نکنند و گناه از او دفع گردد. به عبارتی نماز هم جنبۀ پیشگیری از گناه دارد و هم درمان بیماری گناه.
- رهایی از شر شیطان؛
به فرمودۀ قرآن کریم شیطان دشمن قسم خوردۀ انسان است.[5]او حاضر نشد در برابر روح خدا که در کالبد انسان دمیده شده بود سجده کند؛ لذا به انسانهایی که مقابل خداوند سجده نمیکنند، ارادت ویژه‌ای دارد! پیامبر اعظم iفرمودند: همواره شیطان از کسی که بر نمازهای پنجگانهاش محافظت میکند فرار میکند؛ ولی اگر شخص نمازهایش را تباه کرد، شیطان بر او جرأت پیدا میکند و او را به ارتکاب گناهان بزرگ وارد میکند.[6]
