فرق كسى كه نماز مى خواند و گناه مى كند با كسى كه گناه نمی کند و نماز هم نمى خواند چيست؟
باید دانست تصور اينكه كسي بي نماز باشد و گناه نکند محال است، چرا كه کمترین گناهي كه چنین فردی در هر روز انجام مي دهد ترك نماز است که از گناهان كبيره می باشد.
با اين حال چند تفاوت بین نمازگذارِ گناه کار با بی نمازی که در ظاهر گناه نمی کند وجود دارد:
- اميد به نجات و عاقبت بخيري نمازگذار بسیار بيشتر از بی نماز است، همانگونه كه پيامبر خدا (ص) نسبت به جوان نماز خواني كه مرتكب گناه نيز مي شد فرمود: يك روز نمازش او را از گناه باز مي دارد و چيزي هم نگذشت كه آن جوان توبه كرد. [1]
- نمازگذارِ گنه کار نسبت به بی نماز، بيشتر در معرض بخشش و رحمت الهي قرار دارد زیرا نماز گناهان را ريخته و از بين می برود. سلمان فارسي (ره) مي گويد: «با پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله) در سايه ي درختي بوديم، يک شاخه از آن گرفته و آن را تکان داد پس يک برگي از آن افتاد. فرمود: «نمي پرسيد که چرا چنين کردم؟» عرض کرديم به ما خبر دهيد اي رسول خدا ! فرمود: « به تحقيق شخص مسلمان هرگاه به نماز قيام مي کند گناهانش مي ريزد همان طور که برگ هاي اين درخت مي ريزد» [2]
- طبق روایت امام صادق (ع) اگر در قیامت نماز انسان مورد قبول خداوند قرار گرفت ساير اعمال خوب انسان نيز مورد قبول واقع مي شود و الا اعمال نيك انسان ارزشي نخواهد داشت.[3]پس هيچ عمل خوب بي نماز مورد قبول قرار نمي گيرد چون اصلا نمازي نخوانده تا قبول يا رد شود، ولي اگر نمازِ نمازگذار مورد قبول درگاه خداوند قرار گيرد هرچند گناه كار باشد بقيه اعمال نيك وي نيز قبول مي شود.
[1] - وَ رُوِيَ أَنَّ فَتًى مِنَ الْأَنْصَارِ كَانَ يُصَلِّي الصَّلَاةَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ يَرْتَكِبُ الْفَوَاحِشَ فَوُصِفَ ذَلِكَ لِرَسُولِ اللَّهِ ص فَقَالَ إِنَّ صَلَاتَهُ تَنْهَاهُ يَوْماً مَا فَلَمْ يَلْبَثْ أَنْ تَابَ. (بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج79 ؛ ص198)
[2] - عَنْ أَبِي عُثْمَانَ قَالَ: كُنَّا مَعَ سَلْمَانَ الْفَارِسِيِّ رَحِمَهُ اللَّهُ تَحْتَ شَجَرَةٍ فَأَخَذَ غُصْناً مِنْهَا فَنَفَضَهُ فَتَسَاقَطَ وَرَقُهُ فَقَالَ أَ لَا تَسْأَلُونِّي عَمَّا صَنَعْتُ فَقُلْنَا أَخْبِرْنَا قَالَ كُنَّا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ص فِي ظِلِّ شَجَرَةٍ فَأَخَذَ غُصْناً مِنْهَا فَنَفَضَهُ فَتَسَاقَطَ وَرَقُهُ فَقَالَ أَ لَا تَسْأَلُونِّي عَمَّا صَنَعْتُ قُلْنَا أَخْبِرْنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ إِنَّ الْعَبْدَ الْمُسْلِمَ إِذَا قَامَ إِلَى الصَّلَاةِ تَحَاتَّتْ عَنْهُ خَطَايَاهُ كَمَا تَحَاتَّتْ وَرَقُ هَذِهِ الشَّجَرَة ؛ (بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج79 ؛ ص208)
[3] - امام صادق عليه السلام فرموده : «نخستين چيزى كه در روز قيامت بنده براى آن مورد حسابكشى قرار ميگيرد و بآن رسيدگى ميكنند نماز است، اگر نماز پذيرفته شد ساير اعمالش نيز پذيرفته مىشود، و هر گاه نماز مقبول نيفتاد و به بنده باز گردانده شد باقى اعمالش نيز مردود و باز گردانده خواهد شد.» ؛ «أَوَّلُ مَا يُحَاسَبُ بِهِ الْعَبْدُ عَلَى الصَّلَاةِ فَإِذَا قُبِلَتْ قُبِلَ مِنْهُ سَائِرُ عَمَلِهِ وَ إِذَا رُدَّتْ عَلَيْهِ رُدَّ عَلَيْهِ سَائِرُ عَمَلِهِ» ؛ (من لا يحضره الفقيه ؛ ج1 ؛ ص208)
