شنیده ایم که خداوند در روز قیامت از حق خود می گذرد ولی ازحق مردم خیر... دراین صورت این شبهه به وجود میاید که اگر کسی تمام حقوق مردم را رعایت کند و تمام عمر به دیگران نیکی نماید ومردم از او راضی باشند ولی نماز و روزه خود را که حق خداوند است انجام ندهد

منظور از این روایات آن نیست که شما فهمیده اید، والا در روایات آمده است که میزان قبولی اعمال انسان ها قبولی نماز آنهاست؛ یعنى اگر نماز پذیرفته شود بقیه اعمال نیك او هم پذیرفته می شود، و اگر نماز پذیرفته نشود بقیه اعمال هم پذیرفته نمی شود.

بلکه منظور این است که اگر کسی که اعمال عبادی اش را انجام می دهد کمی در انجام وظیفه اش کوتاهی کند امید بخشش او هست، اما کوچکترین بخششی نسبت به حق مردم نیست، مگر به كسب رضایت كسانى كه حقشان ضایع شده است.

منبع: سایت تبیان