عوامل مؤثر در ترغيب نوجوانان به اعمال عبادي و نماز از ديدگاه قرآن کدام است؟
از ديدگاه قرآن، عواملي در ترغيب به اعمال عبادي برشمرده شده است كه برخي از آنها عبارتند از:
1- آموزش اعتقادات ديني: اعمال و رفتار و عبادات هر شخص نتيجه و فرع شناخت او از ذات مقدس الهي، قيامت، فرستادگان الهي و... است. اصول اعتقادات، ريشه، و اعمال عبادي، ميوه و ثمرات دين هر انسان دينداري است. قرآن مجيد در برتري شأن دانايان مي‌فرمايد: هل يستوي الذين يعلمون و الذين لا يعلمون ، آيا كساني كه مي‌دانند با كساني كه نمي‌دانند يكسانند؟ (زمر/9).
2- يادآوري نعمتهاي الهي: هرگاه انسان در نعمتهاي الهي انديشه نمايد به خداوند علاقه مند مي‌شود و به حكم عقل، شكر مُنعِم (نعمت دهنده) واجب است. در سورة كوثر بعد از آن‌كه مي‌فرمايد: ما به تو كوثر (خير و بركت فراوان) عطا كرديم، دستور مي‌دهد: پس براي پروردگارت نماز بخوان و قرباني كن. «انا اعطيناك الكوثر فصل لربك و انحر» (كوثر/1و2).
3- بشارت و انذار: انسان هميشه به دنبال جلب منافع و دفع ضررهاي مادي و معنوي است، و خطاي انسان فقط در تشخيص نمونه‌هاي نفع و ضرر مي‌باشد، و يكي از اهداف نزول كتابهاي آسماني و فرستادن پيامبران، راهنمايي بشر در تشخيص منافع و ضررهاي واقعي از غير واقعي است. قرآن مجيد در اين باره مي‌فرمايد: «الا تعبدوا الا الله انّني لكم منه نذير و بشير»؛ [دعوت من اين است] كه جز «الله» را نپرستيد، من از سوي او براي شما بيم دهنده و بشارت دهنده‌ام(هود/2).
در ادامه می توان به راه‌کارهای دیگری اشاره نمود که به جهت جلوگیری طولانی شدن بحث فهرست‌وار اشاره می‌کنیم:
4- يادآوري هدف از آفرينش انسان، (ذاريات/56)؛ 5- بيان اسرار عبادت، (طه/14) و (سورۀ عنكبوت/45)؛ 6- الگوهاي مناسب، (يوسف/40)؛ 7- دوست خوب، (فرقان/29-28) و (زخرف/67)؛ 8- تشويق و امر به عبادت و نهي از ترك آن، (آل عمران/104) و (تحريم/6) و (طه/132)؛ 9- تحميل نكردن عبادتهاي سخت، (سوره بقره/286) و (حج/78)
