سلام پانزده سالمه و نوجوان هستم من نماز نمی خوانم چون از برخی از نماز خوان ها بدی دیدم لطفا جواب بدهید

سلام پانزده سالمه و نوجوان هستم من نماز نمی خوانم چون از برخی از نماز خوان ها بدی دیدم لطفا جواب بدهید
  سلام دوست نوجوانم:

اول از همه، بگذار بهت بگویم که   توی حق هستی   که از رفتار بعضی آدمها ناراحت بشی. هیچکس حق نداره با اسم دین، به دیگران بدی کنه یا باعث دلخوری بشه. من هم اگر جای تو بودم، احتمالاً همین حس رو داشتم... 

اما میخوام یک سوال مهمتر رو با تو در میان بذارم: 

  « اگر کسی با چاقو، کاری اشتباه انجام بده، آیا مشکل از چاقو است یا از آدمی که از آن بد استفاده کرده؟»

نماز مثل یک چاقوی تیز نیست، اما مثالش اینه: بعضیها ممکنه از چیزی که خودش خوبه، سوءاستفاده کنن. اما این دلیل نمیشه که ما خود آن چیز خوب رو کنار بذاریم. 

    چند نکته مهم: 

1.   نماز مال توئه، نه دیگران: 

   - نماز ارتباط   شخصی   بین تو و خداست. مثل یه مکالمه خصوصی که هیچکس حق دخالت توش رو نداره. چرا باید بخاطر رفتار بعضیها، این رابطه زیبا رو از دست بدی؟ 

2.   بدیها از آدمهاست، نه از نماز:

   - تو خودت هم میدونی که مشکل از آدمهای اشتباهیه، نه از نماز. مثل این میمونه که کسی بهت بگه: «من کتاب نمیخونم، چون معلمم بداخلاق بود!» اما کتاب که مقصر نیست! 

3.   امتحان کوچک زندگی:

   - زندگی پر از آدمهای خوب و بده. اما قرار نیست ما بخاطر بدها، خوبها رو از دست بدیم. این یه امتحانه: آیا میتونی راهتو ادامه بدی، حتی اگر بعضیها تو رو ناامید کردن؟    

4.   نماز، آرامش درونیه:

   - خیلی از نوجوانهایی که مثل تو فکر میکردن، وقتی یه بار نماز رو   بدون نگاه به دیگران   امتحان کردن، فهمیدن که چقدر بهشون آرامش میده. مثل یه گفتگوی صمیمی با بهترین دوست (خدا) که همیشه شنواترینه.