اگر فردي گرسنه باشد و هنگام نماز فرا رسد، در اين شرايط آيا بهتر است كه ابتدا نماز بخواند يا غذا بخورد؟
جواب :
محور اصلي در عبادت ها به ويژه نماز كه گل سرسبد همه عبادت هاست، حضور قلب، توجه و تمركز است؛ توجه به اينكه با چه كسي گفت وگو و راز و نياز مي كنيم و در برابر چه موجود قادر و عظيمي ايستاده ايم. درك همين نكته و توجه به اين امور است كه سبب مي شود اولياي الهي هنگام عبادت و به ويژه نماز، يكسره از عالم و آدم، خود و دنيا غافل شوند؛ زيرا آنان عظمت خدا را با همه وجودشان احساس مي كنند و خداوند متعال را به خوبي مي شناسند. پس جز عظمت الهي، همه چيز در چشم آنها ناچيز و كوچك است.
از سفارش هاي مهم اولياي الهي خواندن نماز اول وقت همراه با جماعت است. از سويي ديگر، چند چيز را از مكروهات نماز شمرده اند. براي مثال، نماز خواندن در حال خواب آلودگي، گرسنگي زياد يا نياز به دست شويي مكروه است. اگر در اين احكام نوراني و عميق دقت كنيم، درمي يابيم كه هر يك از اين حالت ها، انسان را از حضور قلب در نماز و توجه به آن باز مي دارد. در واقع، نماز در اين حالت ها نمازي بي روح و بي مغز است. البته اين به حسب نوع افراد است كه اموري مانند گرسنگي و خواب، تمركز را از آنها مي گيرد، ولي ممكن است افرادي باشند كه در برابر خواب و گرسنگي، بر اثر تمرين و تكرار، مقاومت زياد داشته باشند و اين دو، تمركز را از او نگيرد. با اين حال، خواندن نماز در غير اين حالات بهتر و پرثمرتر است.
پس در پاسخ به اين پرسش بايد گفت در اين گونه موارد، بهتر است انسان به اندازه اي غذا بخورد تا بتواند تمركز لازم را در نماز داشته باشد. سپس هر چند پس از اول وقت، نماز را بخواند. البته نبايد پرخوري كند و با شكم پر نماز بخواند؛ چون اين از چاله درآمدن و در چاه افتادن است. نماز خواندن با شكم پر نيز مكروه است. بايد توجه داشت كه اگر گرسنگي هنگام نماز موردي باشد طبيعي است، ولي اگر هميشه تكرار شود، چه بسا از دام هاي شيطان باشد. انسان براي رسيدن به هدف مهمي مانند خواندن نماز در اول وقت، بايد در تمام طول روز برنامه منظم بچيند.
پرسمان نماز : پاسخ به پرسشهاي نماز، محسن محمدی
