برخی می گویند : «ابتدا بايد خدا را بشناسيم و بعد نماز بخوانیم» آيا اين درست است؟!

اساساً عبادت بدون شناخت خدا غیرممکن است؛ یعنی تمام عبادت کنندگان، حتما شناختی هر چند سطحی و ابتدایی از او دارد و همین مقدار از شناخت، برای انجام عبادت در مراحل اولیه کافی است و لازم نیست انسان به اوج معرفت الهی برسد تا بتواند او را عبادت کند.
همین مقدار که انسان دانست خدایی هست و دینی فرستاده و دستوراتی داده، خود مرتبه ای از شناخت خداست. لذا به همین اندازه شناخت باید عمل نمود و عبادت او نمود و همزمان باید در راه شناخت عمیق تر خدا نیز کوشید.
اینکه می گویند: «تا شناخت نداشته باشیم، عملی انجام نمی دهیم» مثل آن است که کسی بگوید تا شناخت نداشته باشم که آب و میوه و غذا چه فایده ای برای بدن دارد آن را نمی خورم. بلکه همین که می دانیم این خوراکی ها برای بدن مفید است آنها را استفاده می کنیم و همزمان آگاهی خود را در رابطه با آن افزایش می دهیم.
اساساً بدون عبادت شرعی محال است کسی خداشناس حقیقی شود بلکه عبادت مقدمه شناخت عمیق و تعلیم خداوند است. امام باقر عليه السلام فرمودند: « هر که به آنچه می داند عمل نماید، خداوند آنچه را که نمی داند به او تعلیم می دهد» ^{^[1]} با عبادت انسان می تواند به بالاترین مرتبه شناخت که یقین است برسد، قرآن فرمودند: «و پروردگارت را عبادت كن تا يقين‏ به تو روی آورد» ^{^[2]}
اگر عبادت خداوند متوقف می شد بر شناخت عمیق نسبت به او، فکر می کنید چند نفر در روی زمین توفیق عبادت خدا را پیدا می کردند؟! وقتی پیامبر (ص) ندا سر می‏دهد: «تو را نشناختیم آن‏گونه که باید، و تو را عبادت نکردیم آن‌گونه که تو شایسته‌اش بودی!^{^[3]}» دیگران چه بگویند؟