مگر خداوند نفرموده : « حق الناس رو رعايت کنيد من از حق خودم مي گذرم» پس ما نماز نمي خوانيم و حق مردم را رعايت مي کنيم و خدا از حق خودش مي گذرد؟
1. در هیچ آیه و حدیثی چنین چیزی نیامده است که خداوند فرموده باشند «با رعایت حق الناس من از حق خودم می گذرم» و این تهمت بزرگ به خداوند است.
2. در روایاتی که میان حق الله و حق الناس مقایسه شده است، توبه و جبران حق الناس را بسیار مشکل تر بیان کرده است که منظور آن بی اهمیتی و بی تفاوتی نسبت به حق الله نیست.
3. گذشتِ خداوند از حق خود، در جائي است که انسان توبه كرده و گذشته خود را جبران نمايد، نه اينکه عمداً گناه کند (نماز نخواند) و اصرار بر عمل خود داشته باشد به اين خيال كه خداوند او را مي بخشد. قرآن می فرماید: «امّا پروردگارت نسبت به آنها كه از روى جهالت، بدى كردهاند، سپس توبه كرده و در مقام جبران برآمدهاند، پروردگارت بعد از آن آمرزنده و مهربان است.»
4. اگر قرار بود خداوند از حق خودش به راحتي بگذرد، بگونه اي كه هر كس خواست نماز بخواند و هر کس خواند نخواند؛ پس چه لزومي داشت كه دستوراتی را براي بندگان واجب كند و يا براي ابلاغ دستورات خودش صد و بيست و چهار هزار پيامبر را با آن همه سختی ها که کشیدند، مبعوث نمايد.
5. اگر قرار بود خدا از حق خودش نسبت به بی نماز به راحتي بگذرد، دليلي نداشت اين همه آيات و روايات مربوط به عذاب كساني كه نسبت به نماز سهل انگارند و يا نماز نمي خوانند بيان نمايد.
