در چه صورتی خندیدن نماز را باطل می کند؟

از مبطلات نماز خنده با صدا و عمدی است (۱) و چنانچه سهواً هم با صدا بخندد یا لبخند بزند نمازش باطل نمی شود (۲).

(۱) (مکارم:) و هم چنین خنده ای که در آن بی اختیار باشد؛ امّا تبسّم و لبخند نماز را باطل نمی کند هر چند عمدی باشد و نیز خنده سهوی به گمان این که در حال نماز نیست، موجب باطل شدن نماز نمی شود.

(زنجانی:) هفتم از مبطلات نماز عمداً با صدا خندیدن است..

(۲) (گلپایگانی، صافی:) چنانچه سهواً هم با صدا بخندد به طوری که صورت نماز از بین برود نماز باطل است ولی لبخند نماز را باطل نمی کند.

(خوئی، تبریزی، زنجانی:) چنانچه عمداً بی صدا یا سهواً با صدا (زنجانی: یا بی صدا) بخندد، ظاهر این است که نمازش اشکال ندارد.

(بهجت:) هفتم: از مبطلات نماز، عمداً قهقهه کردن (یعنی: خندیدن شدید) است ولی اگر سهواً یا از روی فراموشی قهقهه کرد، نمازش صحیح است؛ و اگر کسی با صدا بخندد ولی به حدِّ قهقهه نرسد، در صورتی که مقدّمه خندیدن به اختیار و توجّه او بوده است، بنا بر أظهر نمازش باطل است و گر نه باطل بودن نماز، مطابق احتیاط است که نماز را تمام کرده و بعد، از روی احتیاط دو مرتبه اعاده نماید.

(سیستانی:) هفتم: از مبطلات نماز، خنده با صدا و عمدی است هر چند بدون اختیار باشد اگر مقدّماتش اختیاری باشد، بلکه بنا بر احتیاط واجب هر چند هم مقدّماتش اختیاری نباشد در صورتی که وقت برای اعاده باشد باید آن را اعاده کند ولی اگر عمداً بی صدا یا سهواً با صدا بخندد نمازش اشکال ندارد.

(فاضل:) هفتم از مبطلات نماز خنده با صدا و مدّ و ترجیع است و نیز بنا بر احتیاط واجب هر نوع خنده با صدا اگر عمدی باشد و چنانچه سهواً هم با صدا بخندد به طوری که صورت نماز از بین برود نماز باطل است ولی لبخند نماز را باطل نمی کند.

(نوری:) هفتم: از مبطلات نماز خنده با صدا و ترجیع است، و بنا بر احتیاط واجب خنده با صدا اگر چه ترجیع نداشته باشد و عمدی باشد و چنانچه سهواً با صدا بخندد، اگر به هم زننده صورت نماز نباشد یا لبخند بزند، نمازش باطل نمی شود.