مقید به نماز بود

 شهيد جعفر قاسم نژاد دوم خرداد ماه سال 1352، در شهرستان نوشهر به دنيا آمد. پدرش مطلب به دليل اعتقاد و پايبنديش به شريعت شيعه، به يمن نام شريف امام جعفر صادق، نام جعفر را برايش برگزيد.
مطلب از بازاريان خوش نام و منصف نوشهر محسوب مى گرديد و در امورات عام المنفعه و برگزارى مجالس مذهبى و مشاركت در آن اشتهار داشت، از همان ابتداى كودكى فرزندان را بر اساس آموزه هاى اسلامى تربيت نمود و براى نيل به اين هدف والا از همسر مومنه اش نيز بهره مى برد.

دوران تحصيل
شهيد جعفر قاسم نژاد دوران ابتدايى را در مدرسه علوى كردگل و امير كبير به پايان رسانيد و تحصيلا دوران راهنمايى خود را در مدرسه راهنمايى تحصيلى رسالت آغاز كرد.
از همان دوران دبستان به مسائل مذهبى پايبند بود و نمازش را مى خواند و با آن كه بدن ضعيف و سن و سالش، تاب گرسنه ماندن را نداشت سحر پيش از ديگران از خواب بر مى خاست تا بتواند روزه بگيرد.

خصوصيات اخلاقى
بسيار آرام و موقر بود. به ورزش علامند بود و در ورزش رزمى کونگ فو مهارت كامل داشت و هم زمان با پرداختن به ورزش مورد علاقه اش، در فعاليت هاى انجمن اسلامى نيز مشاركتى مستمر داشت.
او سومين فرزند خانواده بود و در سال هاى دفاع مقدس برادر بزرگ ترش هم از رزمندگان جبهه هاى جنگ تحميلى محسوب مى شد.
در حالى كه در دوره راهنمايى تحصيل مى كرد، پدرش به علت جراحى قلبى مدتى خانه نشين شد و از آنجا كه برادرش در جبهه حضور داشت مسئوليت اداره مغازه به او محول شد و او ناچار گرديد كه صبح ها به كلاس درس برود و بعد از ظهرهايش را به اداره كردن مغازه پدر اختصاص دهد.

اشتياق براى رفتن به جبهه
با آن كه اشتياق جبهه دمى رهايش نمى كرد و همواره به پيوستن به صفوف رزمندگان اسلام مى انديشيد به خاطر تقبل مسئوليت جديد چاره اى جز آن نداشت که تا سلامتى پدر تصميم اش را به تعويق بيندازد.

چشم انتظارى و آرزوى سلامت پدر سرانجام محقق شد و اين نوجوان پاك نهاد از شركت در دوره آموزشى نظامى به سوى جبهه هاى جنوب كشور روانه شد و در منطقه شلمچه مستقر گرديد.

سرانجام  اين نوجوان سیزده ساله نهم مهر ماه سال 1365 در عمليات كربلاى هشت در اثر اصابت تركش و موج انفجار به خيل ديگر شهيدان آزاده پيوست و بدن مطهرش در گلزار شهداى زادگاهش پس از تشييع جنازه عظيمى به خاك سپرده شد.

گزيده وصيت نامه شهيد جعفر قاسم نژاد:

پروردگارا:
بر دل ها آگاهى دارى و مى دانى كه من با خون شهيدان پيمان بسته ام كه تا آخرين قطره خون ام در راه اسلام دفاع  كنم و ادامه دهنده راه شهدا باشم.
بارالها:
از تو مى خواهم كه اگر به شهادت رسيدم شهادتم را قبول نمايى و گناهان مرا ببخشى.
خود شاهدى كه من اين راه را با شناخت و آگاهى كامل و براى رضاى تو و ميهن انتخاب نموده ام.

منبع: كتاب شگفتى شكوفه ها(على اكبر خاورى نژاد) صفحه 77/