چنين به نظر مي رسد که عبادت عالي ترين نوع تذّلل در برابر خداوند است . در اهميّت آن همين بس که آفرينش هستي و بعثت پيامبران ( عالم تکوين و شريع ) براي عبادت است .خداوند در قرآن مي فرمايد : « وَ ما خَلَقتُ الجِّنَ وَ الانس الا لِيعبُدونِ » هدف آفرينش جن و ا نس ، عبادت خداوند است .کارنامه همه انبياء و رسالت آنان نيز ، دعوت مردم به پرستش خداوند بوده است .« وَ لَقَد بَعَثنا في کُلِ امة رَسُولا ان اعبُدُوا اللهَ وَاجتَنِبوُا الطاغوتَ ».
ما براي خواندن نماز مشكل نداشتيم اما آنها براي جلوگيری از آن كيسه كيسه بهانه داشتند و چماق چماق كتك ! خودشان اعتراف كرده بودند كه « از هر نقشهاي استفاده ميكنيم تا اسراي ايرانی را از نماز خواندن بيندازيم اما موفق نميشويم چرا كه اينها به خاطر اخلاص و ايمانشان است كه از ما نميترسند!»
اولين سؤال اين است : پرستش چيست ؟ پرستش را تعريف كنيد ، جنس و فصلش را بگوييد ، تحليل بكنيد ، اجزاء و عناصر تشكيل دهنده آن را بگوييد اگر مقصود از پرستش ، اعمال پرستشانه انسان باشد يعنی آن كارهايی كه انسان به عنوان پرستش انجام میدهد
اگر انسان بايد به تكامل برسد و همه ارزش انسان در پيمودن راه كمال است ، پس به نماز نيازمند است ، زيرا يكى از عوامل پُر جاذبه پيمودن راه تكامل ، نماز است.
ذكر از مدارج عالى ايمان و به مثابه روح است در كالبد بندگى و انسان سازى و جايگاه آن در معارف الهى تا بدان جاست كه قرآن كريم تشريع نماز را به منظور دستيابى به آن دانسته است: «و اَقِمِ الصَّلوةَ لِذِكْرِى».