چرا با اینكه نماز، بازدارنده انسان از زشتىهاست ولى بعضى نمازخوان ها گناه می کنند؟
کسی که در مقام شهود و علم یقین است، هرگز دمی از خدا و نمازگزاری و ذکر او غافل نمیشود. پس آنانی که دایم در نمازند، همان اهل یقین هستند؛ حال چه این یقین ایشان از باب علم الیقین یا عین الیقین یا حق الیقین باشد.
سه خصوصیت عمده در نماز هست که نقش برتر آن را در تهذیب نفس و پرورش روانی انسانها پدید میآورد.
اما حضور قلب: سبب آن اهتمام به نماز است، زيرا هر كسى دل او تابع هم اواست و حاضر نيست مگر در امرى كه اهتمام به آن داشته باشد، خواهى نخواهى دل اومتوجه آن و ملتفتبه آن است
نماز در هر دینی به معنی ذکر است. ذکر نه تلقین، نه تقلید و نه القاء است، بلکه التفات به واقعیت عینی است که در نتیجهی عللی از قبیل مشاغل، روابط، تعلقات، خودپسندی
مثل اينكه: در حال نماز، چشم، مشغول ديدنبعضى چيزها مى شود.يا گوش، متوجه شنيدن بعضى آوازها مىگردد، زيرا امثال اينامور بسيار مى شود كه آدمى را مشغول مى سازد.