بسیاری از مصائب فعلی دنیا ناشی از عدم بهره برداری از فضائل اخلاقی است. گر چه بسیاری از ما آدم ها در حرف دم از اخلاق و اصول اخلاقی می زنیم. اما در عمل به دلیل سستی اعتقادات و عدم تقوا و ایمان به آن عمل نمی کنیم. بنابراین شرط عمل به اخلاق، داشتن ایمان قوی به خداوند می باشد و یکی از معتبرترین راه های رسیدن به چنین ایمان و اعتقادی راز و نیاز و عبادت خداوند به وسیله نماز خواندن آن هم از روی خلوص می باشد. عبادت وا یمان واقعی تنها راه سعادت واقعی انسان ها است.
از نظر اسلام هر چه انسان در مراتب قرب به خدا بالاتر رود، به همان نسبت روحش تکامل مییابد. بالاترین مرتبه قرب آن جاست که انسان بین خود و خدا حائلی نمیبیند و توجهش از هر چه غیر اوست، منقطع میگردد و با تمام وجود، خود را وابسته به خدا میداند و درمییابد که هستی حقیقی از آن اوست. تنها راه رسیدن به قرب الهی، عبودیت و بندگی است؛ بدین معنا که انسان تنها یک اراده را در زندگی خویش جاری بداند و آن اراده و خواست خدا است. در بین عبادتها، نماز در تعالی روح از همه مؤثرتر و مفیدتر است.
نماز شکوهمندترین نیایشها، بزرگْ عبادت خدا و فلسفه بودن انسان و نیز زمزمه موجودی ناچیز و ناتوان در برابر قدرت مطلق است