انسان هنگام تولد نه از توانايي قابل ملاحظهاي برخوردار است نه از پيرامون خود شناخت و آگاهي دارد. با وجود اين، از همان ابتداي تولد ميكوشد خود را با دنياي بيرون سازگار كند. خداوند متعال توانايي و ابزار اين سازگاري را در نهاد وي
الگو در لغت به معناي نمونه و سرمشق است و شامل همه اشيا و موجودات و انسان ها ميشود؛ اما در تعليم و تربيت الگو معمولاً به انساني گفته ميشود كه متربي با مشاهده رفتار و ديگر ويژگي هاي او همان رفتار و ويژگي ها را از
در اين دوره كودك به¬واسطة رشد در ابعاد مختلف، ويژگي¬هايی كسب ميكند كه او را از ديگر كودكان متمايز ميكند. در اين دوره به¬تدريج تعداد واژگان و درك و فهم كودك از سخنان ديگران افزايش مييابد. آداب سخن گفتن مانند