ارائه توسط ستاد اقامه نماز
كسي كه دستش به آب ميرسد، شيطان از او دور ميشود. آنگاه که صورتش را ميشويد، خداوند روی او را سفيد و نوراني ميگرداند. هنگامي که دستهايش را ميشوید، خداوند غلّ آتشين را بر دستهاي او حرام ميكند. چون مسح سر ميكشد، خدا گناهان را از او دور ميگرداند. وقتي پاهايش را مسح ميكند، خدا او را بر صراط ميگذراند، در روزي كه قدمها بر صراط بلغزد و به دوزخ افتد. "[
در میان هیاهوی غفلتزاي دنیا، اذان دعوتی است از سوي آفريدگار برای آگاهی مردم و تذکر به غفلتزدگان و یادآوری هنگامه رحمت ويژه الهی. اذان و اقامه، دروازه و اذن راه يافتن به محضر ربوبی است. این اذن سیری دارد که از توحید آغاز ميشود و با گواهي دادن به رسالت و امامت، تکامل مييابد. سپس انسان را به رستگاری با انجام بهترین کار دعوت ميکند. آنگاه ديگر بار با تأکید بر توحید به پايان میرسد.
یکی دو شب قبل از عملیات کربلای ۴ در خرمشهر، وقتی در سنگر آمدم، ایشان را در تاریکی دیدم که در قنوت نماز شب خود به قدری زیبا یا ربّ یا ربّ میگفت و هق هق میکرد که شانه هایشان پایین و بالا میرفت و این صحنه بسیار عجیب بود.
وارد حیاط شدم؛ «حاج آقا چقدر قشنگه، ایشاالله مبارکش باد ...» اولین متلک دسته جمعی بود که شنیدم. حیاط مدرسه به شکل L بر عکسه؛ پایین إل را رد کردم ...
اجلاس های سراسری نماز، از سال ۱۳۷۰ تاکنون، هر ساله به همت ستاد اقامه نماز و با همکاری دستگاه های اجرایی کشور، برگزار می شود. مقام معظم رهبری (مدظله العالی)، هرساله با ارسال پیامی که عموماً مجموعه کاملی از بازخوردها و گزارشات در زمینه فعالیت های انجام گرفته در زمینه گسترش و ترویج فرهنگ نماز و نمازخوانی و نیز ارائه نکات راهبردی در راستای اقامه بهینه نماز در سال آتی می باشد، روند اجلاس را بهبود می بخشند. تاکنون 30 اجلاس برگزار شده و هربار مقام معظم رهبری، با بیانات نغز خود، اجلاس را مزین فرموده اند. در این نوشتار برآن شدیم تا خلاصه ای از پیام های ایشان را با شما به اشتراک گذاریم. با ما همراه باشید.
در این میان لیلة الرغائب از جمله شب های مهم، مفید و حیاتبخش است[4]؛ از این نظر که لیلة الرغائب شب رحمت است، شب مغفرت و آمرزش است؛ چراکه دریاى لطف و بخشش پروردگار در این شب موّاج است،[5] لذا در این شب مبارک، خداوند به بندگانش فضل خود را عطا می فرماید و به کرم خویش، آنان را می آمرزد.[6]
قیام به امر آفريدگار، راز و رمزهایی دارد. آیت الله ملکی تبريزي سرّ این حالت را این گونه بیان میدارد که حقيقت قيام عبارت است از ايستادن در پيشگاه خداوند،
قرائت نماز دو راز نهان دارد؛ یکی به لحاظ آن چه قرائت ميشود و دیگری به اعتبار آن که يکي از حالتهاي نماز است. گواه آن که قرآن راز دارد، اين آیه گرامي است:
محمد بن عمران از حضرت صادق(ع) پرسيد: "چرا در رکعتهاي آخر نماز، تسبيحات اربعه برتر از قرائت است؟" امام فرمود: "پيامبر گرامي(ص) در دو ركعت آخر نماز، بزرگي خداوند را مشاهده كرد و دلش از اين عظمت هراسيد و زبان به تسبيح خداوند گشود. از اين رو، تسبيح خدا در رکعتهاي آخر نماز، برتر از قرائت است
در اين رکوع اسراری نهفته که همچون دیگر کارهاي نماز، ريشه آن را در معراج پیامبر(ص) میتوان یافت. در نمازی كه پيامبر گرامي(ص) در معراج گزارد، پس از ركوع به او خطاب رسيد: "به عرش من بنگر! " او میفرماید: "به عرش الهي چنان نگريستم كه بيهوش شدم. پس از ديدن آن عظمت، به من الهام شد که بگويم: سبحان ربي العظيم و بحمده. هنگامي که اين ذكر را گفتم، از آن حالت بيهوشي بيرون آمدم. سپس با الهامهاي پياپي هفت بار آن را گفتم. آنگاه به خود آمدم و به حال عادي بازگشتم. "
آیت الله حائری شیرازی: شرّ، تهدید نیست، بلکه فرصت است. شرّی که به من می رسد برای این است که من خودم را جمع و جور کنم و از خواب غفلت بیدار بشوم.
شیخ طوسی (ره) می نویسد: از امام صادق و امام باقر علیهما السلام نقل شده است که ابوطالب علیه السلام مسلمان بوده است. شیعیان بر این مطلب اجماع دارند و در آن اختلافی ندارند. آنها دلایل قطعی بر این مطلب دارند که سبب یقین بر ایمان ابوطالب علیه السلام میشود.
