آیا «تفریق» و فاصله افکندن میان نمازها ـ چنان که بسیارى از فقهاى اهل تسنّن قائل هستند ـ واجب است یا این که امرى است،.مستحبّ _ و بسان سایر مستحبّات که انسان در فعل و ترک آن مختار است، اجبارى بر یک طرف در کار نیست ـ اگر چه انجام آنها بطور جداگانه بهتر مى باشد؟
از برنامه های تنظیم شده ی خداوند متعال برای بندگان ، انجام نمازهای فریضه است این امر در قرآن و گفتار معصومین )علیهمالسلام ( به زیبایی تبیین شده است و هر انسان مسلمانی باید به آن پایبند باشد. اما از آنجایی که انسان در دوران حیات خود باتوجه به دلبستگی های کاذب دنیوی، یا دشمنانی همانند شیطان مواجه است ، بنابراین گاهی نسبت به نماز و دیگر فرائض الهی بی اعتنا و بی توجه می شود . در این مقاله آیات و روایاتی که عواقب و آثار سبک شمردن نماز را گوش زد می کند ، باشد که توجه به این آیات و روایاتباعث پرهیز از این گناه نابخشودنی شود
نه اهل مذهب بود و نه اهل نماز! مشخص بود لیاقت شهادت را ندارد اما در عمليات والفجر8 شهید شد
يک. نماز از اموري است كه قرآن به روشني آن را بيان كرده است و هر چه قرآن بيان كند، تأويل دارد؛ همان سان که داراي تفسير، باطن و ظاهر است. و اين عينيت و تأويل در روز قيامت خواهد آمد.
شهدا بهعنوان یكی از خاصترین بندگان خداوند كه به بهترین شیوه طریق عبودیت و بندگی خداوند را طی كردهاند تا در نهایت توانستند به فوز عظیم شهادت دست یابند، همواره به اقامه نماز سفارش داشتهاند و این مسئله را به خوبی میتوان هم در سیره آنان و هم وصایای آنها به وفور مشاهده كرد
روزی بنده، پدرم، خواهر ۱۸ ساله ام که از دانشگاهیان نخبه بود، از خانه بیرون آمده و قصد عزیمت به مکانی را داشتیم که هنگام عبور از خیابان، ماشینی با خواهر ما تصادف کرد و او از دنیا رفت و پس از حضور پلیس در محل تصادف، پدرم به پلیس گفت: دخترم شخص دیوانه ای بود و این راننده تقصیری نداشت و شکایتی از این شخص ندارم؛ بنده از این رفتار پدر بسیار تعجب کرده و وقتی از پدرم دلیل این سخن را سوال کردم، او مرا دعوت به صبر می کرد.
رازهای نماز از دو ديدگاه قابل بررسی است. در یک ديدگاه، از سرّ نماز به صورت کلي سخن گفته میشود؛ یعنی برای مجموع نماز یک راز و حقیقت در نظر ميگيرند که سرّ الصّلاة نامیده میشود. در ديدگاه دوم، اسرار يکايک اجزای نماز جداگانه بررسي ميگردد که اسرار الصّلاة خوانده میشود.
نمازي كه در شب معراج از جانب پروردگار بر حضرت پيامبر(ص) واجب گشت، هر يک دو ركعت بود. هنگامی که پیامبر(ص) ديد مسلمانان آن دو رکعت را به صورت کامل ادا نمیکنند، به تعداد نمازها افزود؛ يعني به نمازهای ظهر، عصر و عشا دو رکعت افزود تا دو رکعت نخست آن را تکميل کند.
وقت نماز، میقاتی است که خداوند برای انسان قرار داده تا برای گفتوگو با او شایستگی یابد و به مقام عبودیت رسد. پس هر گاه وقت نماز فرارسد و ندای مؤذن برخيزد، در دل وحشت ندای روز قیامت را به یاد ميآورد و باید با ظاهر و باطن خویش، در پاسخ دادن به این ندا بشتابد و بکوشد. آنها که به اجابت اذان قیام میکنند، در روز بزرگ عرضه اعمال، به الطاف الهی مخاطب میگردند.