میگفت: «از سالها پیش در فکر ایجاد حزب و جمعیت سیاسی اسلامی بودم. وقتی نهضت آزادی تشکیل شد، با خوشحالی از این خبر استقبال کردم
به نمازِ اول وقت بسیار اهتمام داشت و اولین نظامی بود که رهبر انقلاب در نماز به او اقتدا کردند. در کنار هلیکوپترِ جنگیاش ایستاده بوده
به نمازِ اول وقت بسیار اهمیت میدادند و همه را به آن سفارش میکردند. تازه عمل کرده بودند و اوضاع جسمیشان تعریف نداشت
برای انجام مراسمی، عازم مشهد بود. داخل هواپیما در ردیف صندلی که نشسته بود، متوجه شد یک روحانی به همراه دو خانمِ محجبه نشستهاند. روحانی به چشمش آشنا بود و لذا گهگاه به چهرۀ او نگاه میکرد و دفتر خاطراتِ ذهنش را مرور میکرد
الهی! نمازم را چنان کن که اشتیاق غیر تو در آن پرسه نزند و زلزله زیارت تو بندبند رکعتش را بلرزاند
مؤذن در تدارک اذان است. برمیخیزد و بانگ برمیدارد تا ندا دهد آزمونی دیگر در راه است؛ وقت آن رسیده تا مشغله، دلبستگیها و وابستگیهایی که تو را به خود مشغول ساخته است
عمری است در جستوجوی توام، اما هنوز قطار نمازم به مقصد تو نرسیده است
دنيا و آخرت در طول هم اند؛ دنيا کشتزار آخرت و فصل کاشتن ميوههايي است که قرار است در آخرت بچينيم
از جمله ثمرات برجسته نماز، نيل به قرب الهي است. در ابتدا لازم است بدانيم منظور از نزديك شدن به خدا چيست. آيا قرب مكاني و زماني مراد است؟ روشن است كه چنين نيست. خداوند در محل خاصي ننشسته كه ما به آنجا نزديك شويم
«امر قرآن به نماز» نمونه بارز سبک زندگی اسلامی است، در قرآن اگر در جایی امر به نماز دارد، در آیات دیگر نیز بیان میکند که نمازگزار بودن تنها لحظهای ارتباط با خداوند نیست و این ارتباط باید در دیگر شئون زندگی او جریان داشته باشد.