چکیده

 نماز در مكتب انسان ساز اسلام از جايگاه ويژه اى برخوردار بوده و هيچ عملى از اعمال دينى و افعال عبادى با آن قابل مقايسه نمی باشد و اگر خواسته باشيم تعاليم و دستورات دين را درجه بندى نموده و مراتب شان را مشخص نمائيم، نماز در بالاترين درجه و مرتبه تعاليم دينى قراردارد و از چنان ارزشى برخوردار است كه ساير ارزش هاى دينى در عرض آن قرار نمی گیرند. در دین مبین اسلام به انسان  به عنوان اشرف مخلوقات به برپایی نماز تأکید فراوان شده است. چنآن چه اين پرستش به هدايت معبود و مبتني بر آموزه هاي فرستادگان او صورت گيرد، لغزش و انحرافي در آن نخواهد بود و این  نماز و مناجات با مبدأ خلقت، آدمي را به سوي كمال و رهايي از ضلالت و گمراهي سوق مي دهد. از این رو در مقاله حاضر، پرسش اساسی این است که نماز بی ریاء می تواند بر پیشگیری از آسیب های فردی و اجتماعی تأثیرگذار باشد؟   نماز یک کارخانه انسان سازی است. نماز خوب، فحشاء و منکر را از امتی بیرون می کند. نماز بی ریاء، ارتباط صمیمانه ای میان انسان و خداوند است که  مایه صفای باطن و روشنی بخش روان است و موجب پیشگیری از آسیب های اجتماعی و فردی می شود.  لذا هدف از ارایه مقاله حاضر که مطالب آن با بررسی اسنادی و کتابخانه ای جمع آوری شده و تجزیه و تحلیل آن با استفاده از روش توصیفی تحلیلی انجام شده است، تحلیل تاثیر نماز بی ریاء بر پیشگیری از آسیب های فردی و اجتماعی می باشد.

مقاله کامل را در پیوست دریافت نمایید

مولف: سامره یعقوبی دانشجوی دکترای رشته جغرافیای سیاسی دانشگاه علوم و تحقیقات تهران خدیجه درویشی کارشناسی رشته مدیریت سهیلا توفیقیان دانشجوی کارشناسی رشته حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی ماسال. سمیرا احمدی کارشناسی رشته علوم سیاسی