اسرار نشستن پيش از قيام [در غير تشهد]

انسان بايد در پي سر برداشتن از سجده، اندكي بنشيند و آرام گيرد و سپس برخيزد. امير المؤمنين(ع) می­فرماید: "اين که بنشینید و سپس برخیزید، مايه بزرگداشت نماز است. "[1] برخاستن بدون اندکی نشستن، از مردم جفاكار سرمي‌زند.

حضرت ابوالحسن(ع) فرموده است: "در نماز هنگامي که از واپسين سجده سر برداشتي، پيش از آن كه برخيزي، كمي بنشين! سپس پيش از برداشتن دست­ها، زانوها را از زمين بلند كن و دست­هايت را باز نما و سنگيني بدن را بر آنها قرار بده و آن‌گاه برخيز! اين كار نشانه وقار مؤمني است كه در پيشگاه خدا فروتني مي‌ورزد و از سجده­ات سبكبار قيام نما؛ چنان كه اين گروه بي‌خير در نمازشان انجام مي‌دهند."[2]

از این حدیث ارجمند برداشت می­شود که هر کاري که در آن احترام و بزرگداشت نماز صورت گيرد، سفارش شده است. اما هر کاري که مايه سبک شمردن نماز گردد که در روایات با تعبیر "استخفاف"[3] آمده، نهی شده است. بنا بر این، مثلاً شتابان خواندن نماز نامطلوب است. نيز خدا دوست ندارد که انسان مقدمات و تعقیبات نماز را رها کند. همچنين رها کردن مستحبات در نماز، پسندیده نيست؛ زيرا این‌ها با بزرگ داشتن نماز سازگاري ندارد. در مجموع، باید گفت که آداب نماز که زمينه‌ساز دستيابي به اسرار آن است، بزرگ داشتن و تعظیم آن به شمار مي‌آيد و مراقبت بر انجام آن لازم است.