ـ اذان بگو.
ـ اي پسر رسول خدا، اگر اندكي صبر كنيم، دوستاني كه در راهند به ما ملحق ميشوند. سپس با آنها نماز را ميخوانيم.
ـ اي ابراهيم، برخيز و اذان بگو و ما را بيش از اين منتظر مگذار.
ابراهيم برخاست و اذان گفت. امام رضا(ع) وضو گرفت و پيش از آنكه بر سجاده بنشيند، به ابرهيم بن موسي گفت:
ـ خداوند تو را بيامرزد. هيچگاه به هيچ بهانهاي نماز را واپس مينداز.[1]
[1] . بحا رالانوار، ج 83، ص 21.