زيباترين جامة خود را پوشيده بود و بر آن عطر مي‌پاشيد. آراسته‌تر از هميشه بود و خوشبوتر از هر وقت ديگر. گويي به ضيافت مي‌رفت يا در انتظار مهماني عزيز بود.

كسي پرسيد: اي فرزند رسول خدا(ص)، با اين جامة زيبا و خوشبو كجا مي‌رويد؟

امام حسن مجتبي(ع) فرمود: به مسجد مي‌روم، براي نماز.

گفت: گمان كردم كه به مهماني مي‌رويد يا به ديدار كسي كه نزد شما عزيز و گرامي است.

فرمود: گرامي‌تر از خدا كيست؟ عزيزتر از پروردگار جهانيان كيست؟ آيا نماز، ديدار با خدا نيست؟ آيا مسجد، ضيافت‌گاه حق نيست؟ نشنيده‌اي كه خداوند در قرآن فرموده است براي مسجد، خود را بياراييد؟[1] [2]