هیچ چیز مانع قبول انفاقهای آنها نشد، جز اینکه آنها به خدا و پیامبرش کافر شدند، و نماز بجا نمی‌آورند جز با کسالت، و انفاق نمی‌کنند مگر با کراهت! آیه پنجاه و چهارم از سوره توبه و پیام های این آیه ی شریفه

۱ - کفر منافقان به خدا و انکار رسالت پیامبر (ص)، عامل بى ارزش گشتن انفاقهاى آنان و پذیرفته نشدن آن در پیشگاه خداوند (و ما منعهم أن تقبل منهم نفقتهم إلا أنهم کفروا باللّه و برسوله)

۲ - منافقان، گروهى کفرپیشه و منکر رسالت پیامبر (ص) (و ما منعهم أن تقبل منهم نفقتهم إلا أنهم کفروا باللّه و برسوله)

۳ - متخلفان از جنگ تبوک، به ظاهر مسلمان ولى در باطن کافر به خدا و رسول او بودند. (و ما منعهم أن تقبل منهم نفقتهم إلا أنهم کفروا باللّه و برسوله) روى سخن در این بخش از آیات با کسانى است که از شرکت در جنگ تبوک سرباز زده بودند.

۴ - ارزش اعمال در پیشگاه خدا، مشروط به ایمان به او و رسالت پیامبر(ص) (و ما منعهم أن تقبل منهم نفقتهم إلا أنهم کفروا باللّه و برسوله)

۵ - کسالت و کاهلى در نماز، از نشانه هاى نفاق و عدم ایمان واقعى به خدا و رسول اوست.(کفروا باللّه و برسوله و لایأتون الصلوة إلا و هم کسالى)

۶ - اهمیّت نماز در میان سایر عبادتها و نقش آن در پذیرش سایر اعمال (و ما منعهم أن تقبل منهم نفقتهم إلا ... لایأتون الصلوة إلا و هم کسالى)

۷ - انفاق از روى کراهت و بى میلى، نشانه نفاق و نداشتن ایمان واقعى به خدا و رسول اوست.(کفروا باللّه و برسوله ... و لاینفقون إلا و هم کرهون)

۸ - میل و رغبت، شرط پذیرش انفاق و کراهت و بى میلى، عامل بى ارزش شدن آن در پیشگاه خداست. (و ما منعهم أن تقبل منهم نفقتهم إلا ... و لاینفقون إلا و هم کرهون)

۹ - مذمت خداوند از کسالت در نماز و انفاقِ بدون میل و رغبت (لایأتون الصلوة إلا و هم کسالى و لاینفقون إلا و هم کرهون)

مسعود  دریسنوشته . لینک . به قلم مسعود دریس در 30 اردیبهشت 1396 ساعت 12:47

x
ورود به سیستم
ورودثبت نام