نشانه های شیعیان از زبان امام صادق علیه السام و درخواست حضرت ابراهیم علیه السلام
چرا حضرت ابراهیم علیه السلام از خدای متعال درخواست کرد یکی از شیعیان امیرالمومنین علی علیه السلام قرار گیرد؟

شیعه را باید در عمل و رفتار شناخت و الا هر کسی می‌تواند ادعا کند من شیعه هستم و در روایات اهل بیت علیهم السلام نشانه‌هایی برای شیعیان شمرده شده است که یکی از آن‌ها روایتی از امام صادق علیه السلام است و در آن حضرت ابراهیم علیه السلام به خاطر چند خصلتی که شیعیان امیرالمومنین علیه السلام دارند دعا می‌کند در زمره آنان قرار گیرد. و اما پاسخ سوال فوق را در روایتی که در ادامه می‌آید می‌آوریم:

عَنْ جَابِرٍ الْجُعْفِيِ‏ أَنَّهُ سَأَلَ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ ع عَنْ تَفْسِيرِ قَوْلِهِ تَعَالَى- وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْراهِيمَ (صافات، 83) فَقَالَ ع إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ لَمَّا خَلَقَ إِبْرَاهِيمَ كَشَفَ لَهُ بَصَرَهُ فَنَظَرَ فَرَأَى نُوراً إِلَى جَنْبِ الْعَرْشِ فَقَالَ إِلَهِي مَا هَذَا النُّورُ فَقَالَ هَذَا نُورُ مُحَمَّدٍ صَفْوَتِي‏ مِنْ‏ خَلْقِي‏ وَ رَأَى نُوراً مِنْ جَنْبِهِ فَقَالَ إِلَهِي مَا هَذَا النُّورُ فَقَالَ نُورُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع نَاصِرِ دِينِي وَ رَأَى إِلَى جَنْبِهِمَا ثَلَاثَةَ أَنْوَارٍ فَقَالَ إِلَهِي مَا هَذِهِ الْأَنْوَارُ فَقِيلَ لَهُ هَذَا نُورُ فَاطِمَةَ فَطَمْتُ‏ مُحِبِّيهَا مِنَ النَّارِ وَ نُورُ وَلَدَيْهَا الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ قَالَ إِلَهِي وَ أَرَى تِسْعَةَ أَنْوَارٍ قَدْ أَحْدَقُوا بِهِمْ قِيلَ يَا إِبْرَاهِيمُ هَؤُلَاءِ الْأَئِمَّةُ مِنْ وُلْدِ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ فَقَالَ إِبْرَاهِيمُ إِلَهِي بِحَقِّ هَؤُلَاءِ الْخَمْسَةِ إِلَّا عَرَّفْتَنِي مَنِ التِّسْعَةُ قِيلَ يَا إِبْرَاهِيمُ أَوَّلُهُمْ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ وَ ابْنُهُ مُحَمَّدٌ وَ ابْنُهُ جَعْفَرٌ وَ ابْنُهُ مُوسَى وَ ابْنُهُ عَلِيٌّ وَ ابْنُهُ مُحَمَّدٌ وَ ابْنُهُ عَلِيٌّ وَ ابْنُهُ الْحَسَنُ وَ الْحُجَّةُ الْقَائِمُ ابْنُهُ‏ فَقَالَ إِبْرَاهِيمُ إِلَهِي وَ سَيِّدِي أَرَى أَنْوَاراً قَدْ أَحْدَقُوا بِهِمْ لَا يُحْصِي عَدَدَهُمْ إِلَّا أَنْتَ فَقِيلَ يَا إِبْرَاهِيمُ هَؤُلَاءِ شِيعَتُهُمْ- شِيعَةُ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع فَقَالَ إِبْرَاهِيمُ وَ بِمَا تُعْرَفُ شِيعَتُهُ قَالَ بِصَلَاةِ إِحْدَى وَ خَمْسِينَ وَ الْجَهْرِ بِبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَ الْقُنُوتِ قَبْلَ الرُّكُوعِ وَ التَّخَتُّمِ فِي الْيَمِينِ فَعِنْدَ ذَلِكَ قَالَ إِبْرَاهِيمُ- اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ شِيعَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ قَالَ فَأَخْبَرَ اللَّهُ تَعَالَى فِي كِتَابِهِ فَقَالَ‏ وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْراهِيمَ‏ (بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج‏36 ؛ ص151)

جابر بن جعفر جعفی از امام محمّد باقر (علیه السلام) از تأویل آیه ی ۸۳ صافات پرسید، امام باقر(ع) فرمودند:
چون حق تعالى ملكوت آسمان و زمين را بر حضرت ابراهيم عليه السّلام نمود، آن حضرت به جانب عرش نگاه كرد، نورى عظيم ديد، گفت: خداوندا اين چه نوری است؟ فرمود: نور حبيب و صفىّ من حضرت محمّد صلّى اللّه عليه و آله. گفت: در جنب او نور ديگر مى ‏بينم، خطاب شد:
برادر و وصىّ او على بن ابى طالب عليه السّلام است. گفت: خداوندا نور ديگرى مى ‏بينم نزديك آن هر دو نور، خطاب آمد: آن نور فاطمه ی زهراء عليها السّلام دختر سيّد انبياء و زوجه ی خير الاوصياء، و به جهت اين فاطمه نام نهاده ‏ايم كه او دوستان خود را از جهنم باز دارد چنان چه مادر فرزند را (فطيم) از شير باز دارد.
گفت: خداوندا دو نور ديگر مى ‏بينم نزديك ايشان، فرمود: آن دو نور فرزند اويند حسن و حسين عليهما السّلام. گفت: نه نور ديگر مى ‏بينم كه در اطراف آنها باشد چه كسانند؟ فرمود: آن نه نور امامانند از فرزندان حضرت حسين عليه السّلام. گفت: خدايا انوار بسيار مى‏ بينم در اطراف ايشان، فرمود: آن نورهاى شيعيان و محبّان على عليه السّلام و فرزندان او هستند. گفت: خدايا به چه علامت شناخته شوند؟ خطاب شد: به پنجاه و يك ركعت نماز، و انگشتر در دست راست كردن، و بسم اللّه نماز را بلند گفتن، و پيش از ركوع قنوت خواندن، و سجده ی شكر كردن. حضرت ابراهيم عليه السّلام گفت: خداوندا مرا شيعه ی على بن ابى طالب عليه السّلام و فرزندان او گردان. حق تعالى دعاى او را مستجاب و داخل در شيعيان على بن ابى طالب عليه السّلام گردانيد و رسول خود را از آن اخبار فرمود كه: (وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْراهِيمَ‏).