از نظر اسلام هر چه انسان در مراتب قرب به خدا بالاتر رود، به همان نسبت روحش تکامل مییابد. بالاترین مرتبه قرب آن جاست که انسان بین خود و خدا حائلی نمیبیند و توجهش از هر چه غیر اوست، منقطع میگردد و با تمام وجود، خود را وابسته به خدا میداند و درمییابد که هستی حقیقی از آن اوست. تنها راه رسیدن به قرب الهی، عبودیت و بندگی است؛ بدین معنا که انسان تنها یک اراده را در زندگی خویش جاری بداند و آن اراده و خواست خدا است. در بین عبادتها، نماز در تعالی روح از همه مؤثرتر و مفیدتر است.