ارائه توسط ستاد اقامه نماز
ولایت و نماز، چنان جایگاه و اهمیتی در ماهیت و اصالت دین دارند که حذف آن دو، یا یکی از آن‌ها، کالبد دین و دینداری را بی‌جان می‌کند. ولایت سمت و سوی دین است، و نماز، رنگ و بوی آن. این دو رکن بلند و استوار دین، آن‌گاه که در کنار هم قرار می‌گیرند، پیوندهای مرئی و نامرئی بسیاری دارند؛ پیوندهایی از نوع تاریخی گرفته تا از مقوله‌ی معنایی و ماهوی. مقاله‌ی حاضر، می‌کوشد پاره‌ایی از این ارتباطات و پیوندها را نشان دهد و برای این منظور از آیاتی چند سود برده است. نشان دادن چنین پیوند مقدسی در آیات قرآن، بر اعتبار و باور بیش از پیش به آن می‌افزاید و خواننده را از رهگذر تفسیر چند آیه‌ی کلیدی، به این باور نزدیک‌تر می‌کند که نماز و ولایت، سونوشتی یکسان و سرگذشتی همسان دارند.