امام حسن مجتبى(ع) نیز همانند دیگر حضرات معصوم (ع) به نماز و عبادت پروردگار اهمیت بسیار می داد، به طورى که هنگام نماز از خود بی خود می شد. زمانى که می خواست آماده نماز شود. [هنگام وضو، موقع نماز، تا فارغ شدن از نماز] حالت فوق العادهاى به آن حضرت دست مى داد که همه مردم را متوجّه خود مى کرد.
شهید نواب صفوی هیچ گاه اذان گفتن علنی و آشکار خود را در اوقات نماز تعطیل نکرد . سیدمهدی طالقانی فرزند آیت الله طالقانی می گوید: «هنگامی که نواب و یارانش در منزل پدرم مخفی شده بودند، صبحها با صدای رسا اذان می گفتند . شهید نواب هنگام اذان صبح به ایوان آمده و اذان می گفت، تا اینکه پدرم فرمود: آقا! اذان گفتن به شکل علنی فعلا به مصلحت نیست و احتیاطا مدتی اذانتان را تعطیل کنید .»