ارائه توسط ستاد اقامه نماز
استحباب بستن دستها در نماز میان اهل سنّت شهرت دارد و تنها مذهب مالکی است کـه بـه اسـتحباب فتوا نداده است. مستند حکم استحباب، تعداد اندکی از روایات اهل سنّت است که علاوه بـر ضعف سند، دلالت روشنی نیز بر مدعا ندارند
نماز مهم‌ترین عملی است که معیار قبول و رد سایر عبادات و اعمال آدمی قرار می‌گیرد و در آن انسان به مناجات و خضوع پروردگار مشغول می‌شود. نماز در هر زمان و مکانی ارزشی ویژه دارد، اما در ماه مبارک رمضان که فصل عبادت و بندگی است، دارای ارزشی مضاعف است. یکی از نمازهایی که مسلمانان در ماه مبارک رمضان می‌خواندند «نماز تراویح» است؛ هر چند اصل این نماز مورد پذیرش همه مسلمانان قرار گرفته، اما با این وصف، اختلافات و مناقشاتی در موضوعات فرعی آن از قبیل به جماعت خواندن تعداد رکعات، در میان مذاهب اسلامی واقع است، این مقاله ضمن بررسی مشروعیت و ارائه دیدگاههای مذاهب اسلامی و تاریخچه آن به نقد و بررسی موارد اختلافی آن نیز می‌پردازد
اوّلاً: تنها شیعیان نیستند که با دست باز نماز می خوانند، بلکه مالکی ها نیز با دستِ باز نماز می خوانند. ابن رشد از علمای معروف اهل سنّت در «بدایة المجتهد» می گوید: المسألة الخامسة: إختلف العلماء فی وضع الیدین إحداهما علی الأخری فی الصلاة فکره ذلک مالک فی الفرض و أجازه فی النفل.